Middeleeuwse kerkheuvel
Maandag 17 Januari 2011 om 11:00Ik denk dat Nederland afgelopen zondagmiddag massaal is gaan luchten. Na een midweek donker en regenachtig weer, was het een verademing om de zon te zien en een blauwe lucht. Mijn eega en ik besloten in ieder geval een wandeling te gaan maken in Blesdijke.
Blesdijke is voornamelijk bekend om het kasteel wat in aanbouw is, Olt Stoutenburght. Vorig winter maakte ik er een serie over.
Een eindje verder dan het kasteel staat aan de kant van de weg een nieuw bord. Nieuwsgierig geworden parkeerden we onze auto en besloten een kijkje gaan te nemen.
Aangekomen bij de bewust plek, bleek dat onze verwachtingen wat groter waren dan de werkelijkheid, De Middeleeuwse kerkheuvel bleek vooralsnog een hoop zwarte grond te zijn. Het wordt vast nog mooi...
Het bordje met het verhaal zag er in ieder geval goed uit.
Een stukje van het verhaal heb ik op foto vastgelegd. De regendruppels heb ik erop laten zitten. De zonnestralen konden er niet bij om ze te drogen.
Als ik in een bos wandel heb ik altijd de behoefte om naar de bosrand te wandelen. Ik ben een mens voor weidse blikken en geen "bosmens".
Ik heb geen idee wat hier is ingezaaid. Zou het een groenbemester kunnen zijn? Er zijn onder de lezers deskundigen die het vast wel weten.
Geheel rechts op de foto, aan de horizon steekt een hoog gebouw boven de bomen uit. Dit is het gemeentehuis van Wolvega. Er was veel kritiek op de hoogte van dit gebouw. Het hoge gebouw zou niet passen binnen de laagbouw, waar Wolvega zich in kenmerkt.
De zon weerkaatste in de sloot.
Op andere plaatsen zal het vast drukker zijn geweest met wandelaars, maar op dit stukje waren wij alleen. Nou ja, bijna alleen. Een groep reeën stak in de verte het pad over. Ik heb ze niet kunnen vastleggen, wel hun sporen.
De kale bomen die afstaken tegen de prachtige blauwe lucht. Ik kijk alweer uit naar de nieuwe blaadjes.
Na de wandeling vervolgden we onze weg over landweggetjes. We kwamen op plaatsen waar ik zelfs nog nooit was geweest en dat zo dichtbij huis. Onder de rook van Oldemarkt kregen we een tijdje gezelschap van een torenvalk. Hij "dartelde" voor onze auto uit, op zoek naar voedsel. Dan vloog hij links van de weg en dan weer rechts van de weg. Naast het warme asfalt is de kans groter om een prooi te vinden. Vanuit de zachtjes rijdende auto maakte ik een foto. Helaas kon ik het valkje niet dichterbij halen, maar het gaat om het idee.
Onze laatste stop was in Paasloo. Daar staat een prachtig kerkje met een kerkhof. Mijn voorouders aan vaders kant liggen daar begraven. Op een later tijdstip zal ik daar toch eens gaan rondwandelen.
Die zonnestralen op zondagmiddag hebben we maar mooi weer te pakken.