De rietsnieders
Vrijdag 14 Januari 2011 om 20:14Maandag schreef ik dat Jan en ik onverwachts in het rietland stonden en dat ik er later op terug zou komen. Nu pas aan het eind van de werkweek kwam ik eraan toe. De rest van de week moest ik werken en had het ook 's avonds te druk om me te richten op de fotoserie in het riet. Nu houdt ik sowieso al van mijn werk en ga ik er iedere keer weer fluitend heen en kom weer fluitend thuis, de afgelopen vier dagen was het helemaal geen straf om te werken, het weer was echt pet. En wat heb ik er de afgelopen week veel mensen over horen klagen.
Jan heeft de afgelopen week twee keer een log geplaatst over de rietsnijders. Deze mooie fotoseries zijn hier en hier te zien. Jan is al meerdere malen meegeweest naar het rietland en is inmiddels al een echte kenner. Hieronder zullen enkele foto's en omschrijvingen bij zijn die jullie wellicht ook al bij Jan hebben gezien en gelezen.
De reden dat wij regelmatig naar het rietland gaan is dat Jan is gevraagd om het rietteeltproces gedurende alle seizoenen vast te leggen op film. En ik ga dan voor de gezelligheid mee en maak ondertussen een paar foto's.
Jan had een goed standpunt gekozen, zijn camera op statief opgesteld en stond te wachten op het moment dat de rietsnijders (rietsnieders in het Overijssels dialect) met hun nieuwe rietmaaimachine in beeld zouden verschijnen. In de verte stagneerde echter het proces.

Ik besloot het geheel eens van dichterbij te gaan bekijken. Bert was met een schroevedraaier bezig en zijn vader keek aandachtig toe.

Er zat een stuk touw in de knoop en dat moest er tussenuit worden gehaald. De machine had nog enkele schoonheidsfoutjes. Als ze een stuk riet maaiden waar minder riet opstond en wel veel ruigte (afval) inzat, dan had de machine problemen met het knopen van het touw om de bosjes riet. Dit probleem zouden ze zelf gaan verhelpen tijdens de eerstvolgende regenachtige dag thuis in de schuur, er moest een stukje tussen gelast worden. Nou, die regenachtige dagen hebben ze wel dubbel en dwars gekregen...

De machine maait het riet af en graait het bijeen en knoopt er een touw omheen. Zo worden er 5 bosjes in de machine verzameld.

Vervolgens drukt Klaas op een knop en worden de bosjes door een ketting getransporteerd naar de zijkant, alwaar Bert de bossen opvangt.


Bert zet vervolgens deze 5 bossen bij anders bossen rechtop neer. Als de bossen wat nattig zijn en als er veel ruigte in zit, is dit zwaar werk.

De "oude" machine bond het riet en vleide dat per bosje neer op de grond. Dat betekende dat alle bosjes per stuk van de grond geraapt moesten worden en bij elkaar rechtop neergezet moesten worden. Als je daar vele handen voor hebt zoals tijdens een stageproject van Gerjanne in februari 2008 dan is dat natuurlijk geen probleem.

De rietsnijders zijn ook een meester in het branden..., nou ja roken bedoel ik.

Op dit perceel staat het riet niet geweldig, het is dun begroeid en er staat veel ruigte (afval) in . Een aantal jaren geleden was dit het eerste perceel wat ze hebben afgeplagd. Dat hebben ze echter niet diep genoeg gedaan. Dat durfden ze toen niet omdat ze bang waren dat het riet er niet meer op wilde komen. Later hebben ze de andere percelen dieper afgeplagd. Daar hebben ze wel het beoogde resultaat bereikt, het riet staat er mooi en dichtbegroeid op en er zit nauwelijks ruigte tussen. Straks in het voorjaar wordt dit eerste perceel weer opnieuw afgeplagd en dan dieper. Al doende leert men.

De ruigte wordt met een kammachine tussen het riet vandaan gekamd. Deze machine wordt iedere keer verplaatst naar de te bewerken bossen toe. De "arreslee" waar het uitgekamde riet in ligt wordt met een stuk touw door de kammachine meegetrokken. Allemaal heel vernuftig.

De kammachine.

Met langere sluitertijd.

De bos wordt bijeengebonden...

...en naar een swil gebracht. In het voorjaar, voor het vogelbroedseizoen, worden alle dikke bossen naar huis gebracht en opgeslagen in de schuur.

Ook in het rietland werden er nog verbeteringen aan de nieuwe rietmachine uitgevoerd. De bovenste ketting werd verwijderd, daardoor zouden de bosjes beter rechtop blijven staan. Het resultaat hebben Jan en ik niet meer afgewacht.

De serie begon met een zonnetje en een blauwe lucht. Toen wij vertrokken lieten we de rietsnieders in de mist achter.

Allemaal een goed en droog weekend gewenst.