Een feest bij de brede orchis

Op de mooiste en zonnigste dag in deze week gingen mijn fotomaatje en ik naar het Weinterper Skar. Het was feest! Feest, omdat dit de eerste gezamenlijke fotokuier was sinds maanden. Jan heeft qua gezondheid een hele nare periode achter de rug. Jan heeft hierover geschreven op zijn weblog. De pijn is nu zover onder controle dat hij in ieder geval weer in staat is om samen met mij een fotokuier te maken.

Door de heftige pijn, die veroorzaakt werd door ACNES, was Jan maandenlang aan huis en aan zijn ligstoel gekluisterd, daardoor is zijn conditie enorm teruggelopen. De slechte conditie in combinatie met de MS geeft dat Jan ook nog eens wankel ter been is. Hij was dan ook blij dat hij het "Afanjabankje" had bereikt.

Terwijl Jan in het zonnetje zat bij te komen, stortte ik mij op de brede orchis. Het is ieder jaar weer een feest om deze te zien en vast te leggen. Op de plaats waar nu de zanderige bodem is te zien, daar lag voorheen de Nije Heawei.

Voordat de Nije Heawei werd verwijderd heeft men eerst de berm met de kwetsbare vegetatie - zoals de brede orchissen - afgeplagd. Deze plaggen zijn na het verwijderen van het asfalt weer teruggelegd met het doel de kwetsbare vegetatie te behouden.

Ik heb de indruk dat, ondanks deze zorgvuldige maatregel, het aantal orchissen wel is verminderd.

Nadat Jan weer op krachten was gekomen zoomde ook hij even in op de orchissen.

Terwijl Jan voornamelijk zijn tijd heeft doorgebracht op het bankje heb ik mij uitgeleefd met de macrolens, maar daarover later meer. Het was weer ouderwets genieten!

Onderonsje...

...tussen oma en kleindochter.

Bij het zien van deze lachende gezichten word je toch helemaal blij?

Kinderzegen

Zondag hadden we een bijzondere en feestelijke dienst. O.a. Marjanna kreeg de Zegen met de volgende woorden...

"Marjan Anna Bakker,
ik zegen jou in de naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest.
Dat de Vader, die jou tot leven riep met vriendelijke ogen op je moge neerzien.
Dat Hij je moge beschermen en leiden op de wegen van Zijn nieuwe verbond.
Dat onze Heer Jezus Christus je moge aanraken en zegenen.
Dat je genade en vrede moge vinden in Zijn kruis en opstanding.
Dat je Hem zult willen liefhebben en volgen.
Dat de Heilige Geest je steeds weer moge vervullen,
zodat je in Christus een dochter van de Allerhoogste zult zijn, nu en tot in eeuwigheid.
Amen."

Voor de ouders en familie is het een bijzondere gebeurtenis. Marjanna vond het allemaal prima, zij was meer bezig met de doorkomende tanden.

Oeverzwaluwwand op tijd hersteld!

De oeverzwaluwwand nabij de Wetering is weer volop in gebruik. Het was nog even spannend of de oeverzwaluwen dit jaar hun huisvesting wel in gebruik zouden kunnen gaan nemen...

Half februari had zich namelijk een "drama" voltrokken bij de oeverzwaluwwand waar op dat moment nog niemand weet van had. Door het testen van de waterberging kwam de zwaluwwand voor de helft onder water te staan. Door de open nestgaten onder water was het zand in de wal achter de zwaluwwand voor een groot deel weggespoeld. De vrijwilligers van de vogelwerkgroep IVN afdeling Noordwest Overijssel gingen op zaterdag 4 maart naar de oeverzwaluwwand om de nestgaten schoon te maken en kwamen er toen achter dat alle nestgangen waren weggespoeld door het hoge water. Klik hier voor de foto's en het filmpje

Haast was er geboden om zo snel mogelijk een oplossing te vinden voor dit drama. Een paar weken later zouden de oeverzwaluwen weer vanuit het zuiden terugkomen om te broeden in de zwaluwwand. Gelukkig is er snel gereageerd en heeft de firma Muis van de Wetering zwaar materieel ingezet om het benodigde zand naar de zwaluwwand te brengen. Met medewerking van een aantal vrijwilligers van de vogelwerkgroep van IVN Noordwest Overijssel kon het weggespoelde zand weer opgevuld worden.

Voor de oeverzwaluwen is er speciaal leemhoudend zand nodig voor de nestgangen, zodat ze niet inzakken als de vogels er in gaan 'graven' om hun nest te maken. Het zand moest daarom ook goed worden aangestampt. Klik hier voor de foto's.

Zondag en maandag j.l. heb ik een tijdje op de oever gezeten met uitzicht op de de zwaluwwand. Bij het nemen van de eerste foto in deze serie heb ik per ongeluk een overvliegende lepelaar vastgelegd. Verder heb ik op beide dagen daar de roep van de roerdomp gehoord.

Ik had wel de indruk dat er dit jaar wat minder oeverzwaluwen waren dan vorig jaar. Toen ik de foto's van dit jaar en vorig jaar met elkaar vergeleek kreeg ik de indruk dat er dit jaar minder nestgangen bezet waren dan vorig jaar.
Onderstaande foto's maakte ik vorig jaar en had ik nog niet op mijn weblog geplaatst.

Op de wand staat een gedicht van Heleen Bosma,
vederlicht is onze ziel
van dons en zijdezacht
wij zijn een stipje in het zwerk
een knipoog naar de zwaartekracht.