Zussengedicht
Woensdag 09 December 2015 om 19:31Op sinterklaasavond kregen mijn jongste zus en ik allebei een cadeau met daarbij een prachtig gedicht. Dit gedicht was gemaakt door onze oudste zus. Het cadeau was een schattig vogelvoederhuisje. In dat huisje zat een USB stick met daarop filmpjes die onze zus heeft gemaakt van onze moeder. Mijn jongste zus en ik waren allebei ontroerd door dit gebaar en gedicht...
zussen: ‘vrouwelijke familieleden’hebben een gezamenlijk verleden
opgevoed in hetzelfde gezin
als basis een liefdevol begin
samen optrekken; een ruzie op z'n tijd
met weinig woorden zeggen dat het je spijt
weten wat de ander bedoelt
of hoe zij zich voelt
soms elkaar concurrent, maar ook vriendinnen
vragen wat ze van je nieuwe vriendje vinden
een plek veroveren, door ouders willen worden erkend
volgens anderen soms verwend
moeilijke tijden met veel verdriet
daaraan ontkwam men niet
kregen kracht om verder te gaan
er diende zich een nieuwe geboorte aan
diepe blijdschap en grote zegen
‘niet wij, maar God bepaalt onze wegen’
antwoordde het ouderpaar over het waarom
Hij maakt rechte slagen met een stok zo krom
een prachtige job als wachter van de brug
wie kijkt er niet met heimwee op terug
de zussen vlogen uit, maar hun thuis was wetering oost
wat kwamen ze daar graag met mannen en kroost
‘je ruikt net als mijn moeder’ zei het kleine nichtje van vier
toen ze eens logeerde bij tante voor haar plezier
'duh…je lijkt mijn moeder wel’ riep neef-lief verbolgen
als hij werd gewezen op zijn daden en gevolgen
‘wat zie ik veel in mijzelf terug in mijn zussen’ schreef de promovendus
haar promotie duurde 9 jaar; een hele klus
hoge cijfers komen voorbij in haar tjongerschans
een opleiding als praktijkopleider, een geweldige kans
maar zonder een gezond portie relativeringsvemogen in combinatie,
met doorzettingsvermogen, geërfd van het vorige geslacht
heeft het hen zover gebracht
dank lieve ouders dat jullie hebben begeleid
naar volwassenheid: met liefde, warmte, aandacht, geborgenheid, humor en wijsheid
9 reacties