Home

Laatste logjes

Een nieuw weblog
Pantserjuffer met dauwdru…
Wespspin met prooi
Pareltjes ophangen
D-Day, Pointe du Hoc
Calvados in Normandië
De hommel, een kanjer in …

Laatste reacties

Ahmed ALOZADE: Your have a nice blog, co…
Bert: De url nog even hier: htt…
Bert: Beter laat dan niet zulle…
picpholio: Heel mooi in beeld gebrac…
Jan Mateboer: Wat een geweldig fotoblog…
klaproos: oh oh Jetske, dat word…
marjolein vh pl/m…: Ja hoor, ga meteen zo kij…
Joke: Ja ik kwam ze ook tegen. …
Joke: Goed gelukt Jetske, vroeg…
Joke: Zeker Jetske, ga direct g…

Categorieën

Bloemen, planten en bomen
Dieren
Diversen
Druppels
Gezin en familie
Het weer
Insecten
Koken en eten
Landschap en natuur
Macro-opnames
Onze tuin
Portret
Steden en dorpen
Vakantie
Vogels
Vroeger

Archieven

Aug 2019
Jul 2019
Jun 2019
Mei 2019
Apr 2019
Mrt 2019
Feb 2019
Jan 2019
Dec 2018
Nov 2018
Okt 2018
Sep 2018
Aug 2018
Jul 2018
Jun 2018
Mei 2018
Apr 2018
Mrt 2018
Feb 2018
Jan 2018
Dec 2017
Nov 2017
Okt 2017
Sep 2017
Aug 2017
Jul 2017
Jun 2017
Mei 2017
Apr 2017
Mrt 2017
Feb 2017
Jan 2017
Dec 2016
Nov 2016
Okt 2016
Sep 2016
Aug 2016
Jul 2016
Jun 2016
Mei 2016
Apr 2016
Mrt 2016
Feb 2016
Jan 2016
Dec 2015
Nov 2015
Okt 2015
Sep 2015
Aug 2015
Jul 2015
Jun 2015
Mei 2015
Apr 2015
Mrt 2015
Feb 2015
Jan 2015
Dec 2014
Nov 2014
Okt 2014
Sep 2014
Aug 2014
Jul 2014
Jun 2014
Mei 2014
Apr 2014
Mrt 2014
Feb 2014
Jan 2014
Dec 2013
Nov 2013
Okt 2013
Sep 2013
Aug 2013
Jul 2013
Jun 2013
Mei 2013
Apr 2013
Mrt 2013
Feb 2013
Jan 2013
Dec 2012
Nov 2012
Okt 2012
Sep 2012
Aug 2012
Jul 2012
Jun 2012
Mei 2012
Apr 2012
Mrt 2012
Feb 2012
Jan 2012
Dec 2011
Nov 2011
Okt 2011
Sep 2011
Aug 2011
Jul 2011
Jun 2011
Mei 2011
Apr 2011
Mrt 2011
Feb 2011
Jan 2011
Dec 2010
Nov 2010
Okt 2010
Sep 2010
Aug 2010
Jul 2010
Jun 2010
Mei 2010
Apr 2010
Mrt 2010
Feb 2010
Jan 2010
Dec 2009
Nov 2009
Okt 2009
Sep 2009
Aug 2009
Jul 2009
Jun 2009
Mei 2009
Apr 2009
Mrt 2009
Feb 2009
Jan 2009
Dec 2008
Nov 2008
Okt 2008
Sep 2008
Aug 2008

Jetske Fotografie


Klik op de foto voor meer informatie.

Mailen?

Klik hier om een mail te versturen.

Rss etc.

Powered by Pivot - 1.40.6: 'Dreadwind' 
XML: RSS Feed 
XML: Atom Feed 

« Avondzon | Home | Kikkers en kikkerdril… »

Een gebroken wereld

Maandag 13 April 2015 om 12:59

Toen ik dit logje had gepubliceerd, schreef Hendrika in haar reactie: " Helaas wordt niet iedereen in een warm nest geboren, en wat te denken van de vele gebroken gezinnen: de kinderen zijn hun basis kwijt en zijn vaak de dupe van conflicten tussen de ouders..." Dat logje was een positieve benadering door een nieuw en gezond leven in een warm nest. Maar het kan ook zo anders lopen in het leven. Het lijkt me goed om ook de keerzijde te belichten. Voor dit onderwerp ben ik op een regenachtige middag naar de begraafplaats gereden.


Ik neem jullie in onderstaande serie mee naar een speciaal stukje op de begraafplaats, namelijk naar de kinderhoek...


We leven in een gebroken wereld, een wereld waar onvoorwaardelijke liefde en naastenliefde vaak ver is te zoeken. Wij mensen maken er vaak een zootje van, in het klein door onze naasten te kwetsen of in het groot door massavernietiging.


Er is zoveel ellende in de wereld, oorlog, honger, pijn, ziekte en een bijna niet te dragen leed.


Een rivier vol met tranen.


En als het in deze ellende de dood van kinderen betreft dan raakt dat ons tot in het diepst van ons hart. Kinderen zijn kwetsbaar, die een lang leven voor zich horen te hebben. Kinderen horen niet dood te gaan.


Een groot verdriet is er bij een man en vrouw die zo graag een kindje willen krijgen. De moederschoot blijft leeg. Terwijl zij moeten toekijken hoe andere ouders hun kindje koesteren ziten zij met lege handen. Er zal nooit een kind pappa en mamma tegen ze zeggen. Er zal nooit een kind opa en oma tegen ze zeggen.


Het kindje dat niet gewenst is en dat al voelt in de baarmoeder.


Het kindje dat wordt geboren bij ouders die de verantwoordelijkheid niet kunnen dragen.


Niet volgroeid
nog in de knop, gebroken
het kindje kwam koud ter wereld
het huilde niet.


Het gezonde voldragen kindje dat het niet redde door een complicatie bij de bevalling.


Het kindje dat ziek werd, ernstig ziek.


Het kindje dat plotseling werd weggerukt, door een ongeval... tijdens het spelen.


Voordat je tegen rouwende ouders zegt dat zij dankbaar moeten zijn voor de kinderen die ze nog "over" hebben, moet je eerst maar eens bedenken wie van jouw kinderen jij zou kunnen missen.
Auteur, onbekend. Bron, Pinterest.


Ouders wandelen altijd met het kindje dat er niet meer is.


Onze lieve ouders hebben twee kinderen verloren. Mijn moeder zei altijd: "Het is net alsof er een stuk van mij is geamputeerd".


De tijd verstrijkt, de tijd wordt dan een vriend. "De tijd heelt alle wonden", zegt men.


Ja, de wonden zijn geheeld, maar de littekens blijven. Levenslang.


Familie en vrienden praten nog maar zelden over het overleden kindje.


Je wordt als ouders bang, bang dat anderen jouw kind helemaal gaan vergeten. Juist voor jou blijft het kindje zo'n belangrijke plaats innemen. Die speciale plaats in het hart.


De wekelijkse gang naar het grafje vervaagt.


Op de verjaardag werd er een roos neergelegd. Bij welk graf? De wind bracht de roos naar het volgende graf.


Het kerststukje wat er met Pasen nog stond, blijft misschien staan tot aan de volgende kerst.


We weten het in theorie, we krijgen het kind van onze Vader in bruikleen. Woorden liggen echter mijlenver van het gevoel. Wat we eenmaal hebben willen we houden en niet vroegtijdig verliezen.


De woorden: "De Heere nam tot zich" zijn prima woorden voor op een grafsteen van een tachtigjarige. Het is niet zo dat de Heere er genoegen in schept om kinderen tot zich te nemen. De dood is menselijk en is door onze Vader niet bedoeld. We weten ons wel getroost dat de kinderen bij Hem zijn.


De mens schreit en onze Vader schreit met ons mee.


Het overlijden van mijn broer en zusje liep als een rode draad door mijn leven. "Waarom zijn Jan en Gera overleden", vroeg ik dan aan mijn moeder. Mijn moeder antwoordde dan: "Het waarom zullen we nooit weten. Wat we wel weten dat Jan en Gera nu bij Jezus zijn en daar hebben ze het goed". Het was een troost voor mij en voor haarzelf. Een troost die ons bracht over bergen en door dalen.


Het geloof geeft geen antwoorden, het geeft wel hoop!


Ik heb getracht een passende foto bij mijn tekst te zoeken. Ik ken echter niet het verhaal achter de woorden op de stenen en de ornamenten, dat kan betekenen dat mijn tekst niet past bij de foto...


7 reacties

wat een heftig blog jetske,
ja zo is het precies, kindjes die het zonlicht nooit of maar zelfs misschien maar even gezien hebben, oh wat een verdriet,
ik ken een vrouw die 14 kinderen had, en een van haar kinderen is op 11 jarige leeftijd verdronken, bij elk feest zegt ze, mis ik hem nog meer :-(
dat is een verdriet dat nooit meer overgaat...

complimenten voor je prachtige foto's.
kippenvel
klaproos (Email) (URL) - 13 04 15 - 15:14

hier word ik stil van..Jetske

een moeilijk thema, maar heel knappe foto's..

niets erger dan een kind verliezen toch..

groeten
willy (Email) (URL) - 13 04 15 - 16:36

Opgelucht dat ik er niet over mee kan praten als ik bij zo'n kinderstraatje sta op een kerkhof. Pijn en gemis van nabestaanden is dan bijna voelbaar.
Henk Jonkvorst (Email) (URL) - 13 04 15 - 16:46

Een heftige log om stil van te worden....héél mooi, zorgvuldig en ontroerend door jou in elkaar gezet.
Prachtige mooie tekst bij prachtige foto`s.
Eerlijk gezegd hoop ik `het` niet mee te maken !
m vd fotokraam (URL) - 13 04 15 - 17:04

Hmm, heb ik je ook nog aan het werk gezet... . Ik weet dat je achterneefje met liefde ontvangen is, met liefde wordt omringd en daar paste de tekst ook bij die je gebruikte in je vorige blog. Ik zie het in de praktijk vaak anders, gebroken en samengestelde gezinnen, wat moet er van die kinderen worden denk ik vaak bij mezelf. Ik benaderde het vanuit de kinderkant.
Hendrika - 13 04 15 - 21:58

Een logje om heel stil van te worden. Wat een leed en verdriet ...
Jan K. alias Afanja (URL) - 14 04 15 - 11:11

Ach wat een samenklontering van intens verdriet. Het is moeilijk voor de ouders dit te visualiseren. Beelden schieten vaak tekort. Laten we toch blij en dankbaar zijn met iedere dag die ons weer een zonnestraal brengt
boomkruiper (Email) (URL) - 16 04 15 - 18:55


  
Persoonlijke info onthouden?

Emoticons /

Spam is vervelend... En zo te voorkomen
 

  (Register your username / Log in)

Kattebel:
Verberg email:

Kleine lettertjes: Alle HTML-tags behalve <b> en <i> zullen uit je reactie worden verwijderd. Je maakt links door gewoon een URL of email-adres in te typen.