"De Zeven" in Fochteloërveen
Donderdag 03 Juli 2014 om 21:27Vandaag ga ik verder met de serie over Fochteloërveen.
We parkeerden onze auto op de parkeerplaats dichtbij Ravenswoud. Naast het parkeerterrein ligt een grote vijver.
Toen we bezig waren met de fietsen en onze bagage zagen we allerlei vlinders en libellen vliegen. Toen ik echter toe was aan het vastleggen daarvan verdween de zon achter de wolken en viel er maar weinig meer te fotograferen. Allen een libel die boven het water hing kon ik, fink inzoomend, vastleggen.
Nadat we tevreden waren over de verdeling van onze bagage, wel of geen rugtas, wel of geen fietstas, wel of geen jas aan, stapten we dan eindelijk op onze fietsen.
Ons eerst doel was het bezoek aan de uitkijktoren, "De Zeven"
Het is een bijzonder bouwwerk, het gebouw heeft de vorm van een gedraaide zeven. Het onderste deel van het gebouw staat scheef, de lijn van het gebouw loopt mee met de lijn van de trappen. Het gebouw voldoet echter niet meer aan de eisen van deze tijd, zo werden ons boven verteld. De trappen zijn te steil. Met mijn hoogtevrees moest ik even slikken, maar ik ben toch begonnen aan de klim naar boven.
Eenmaal boven was het even wennen, er zat namelijk veel beweging in de vogelkijkhut en die beweging kwam mijn hoogtevrees niet ten goede. Nadat de aanwezigen mij hadden gerustgesteld door te vertellen dat een uitkijktoren hoort te bewegen en ik in mijn hoofd de knop had omgezet kon ik pas genieten van het prachtige uitzicht.
Het uitzicht naar het noordoosten.
En het uitzicht naar het zuidoosten.
We hoopten kraanvogels te zien, maar dat feest ging niet door. Daarvoor moeten we vroeger opstaan, aldus "Vroege vogels".
In de vogelkijkhut was een echtpaar die er een dagtaak van hebben gemaakt om vogels te spotten in het Fochteloërveen. Iedere dag zijn ze hier te vinden. De vogels die geteld zijn worden opgeschreven in het boekje wat naast de man ligt. Ze wisselen de gegevens uit met andere spotters. Deze man vertelde ons ook dat een dag eerder een kraanvogeljong is gedood door een vos. Een triest bericht.
Ik ga nog een keer naar het Fochteloërveen om de kraanvogels te zien en dan ga ik 's ochtends héél vroeg...
Mijn moeder zei dan vroeger: "Laat het bed het maar niet horen". Daarmee bedoelde ze dan te zeggen dat van dergelijk plannen vaak niet veel terecht komt. 