Reanimatiecursus
Vrijdag 03 Juni 2011 om 12:43In mijn kerkelijk leven heb ik toch al 3 keer meegemaakt dat iemand onwel werd tijdens een kerkdienst. Dat was tijdens een zangdienst, een begrafenisdient en een gewone kerkdienst. Als verpleegkundige hoor je dan wel te weten wat je moet doen en in alle gevallen kon ik ook wel wat betekenen. Deze drie ervaringen deed me vijf jaar geleden besluiten om binnen onze kerk een reanimatiecursus te gaan organiseren. Als iemand onwel wordt hoef je in de meeste gevallen gelukkig niet te reanimeren, maar tijdens de cursus leer je ook hoe je omgaat met iemand die onwel is geworden.

Sinds 2006 volgt een groep gemeenteleden de reanimatiecursus. Ieder voorjaar volgen we de verplichte herhalingscursus. De cursus wordt gegeven door een enthousiaste instructrice, een EHBO - ster in hart en nieren. De jaarlijkse herhaling is geen luxe, veel dingen zijn in de loop van het jaar toch weer weggezakt.

Eerst controleer je of de omgeving voor je zelf veilig is, heeft het slachtoffer b.v. geen stroomdraad met 220 volt nog in de hand.
Vraag aan eventuele omstanders of ze gezien hebben wat er is gebeurd.
Controleren van bewustzijn dat doe je door het slachtoffer aan te spreken met luide stem: "Meneer wat is er gebeurd?"
Daarbij de schouders aanraken en absoluut niet schudden. Bij eventueel nekletsel zou je door het schudden een dwarslaesie kunnen veroorzaken.

Indien het slachtoffer niet reageert en er zijn omstanders, vraag dan gericht aan één persoon: "Wilt u bij mij blijven, ik heb uw hulp nodig.

Kantel het hoofd, met behulp van de kinlift, iets naar achteren. Kijk, luister en voel gedurende tien seconden of er ademhaling is.

Als er geen of nauwelijks ademhaling is dan moet er gereanimeerd worden. Vraag eerst hulp voordat je begint met reanimeren. Zeg tegen diegene die bij je is gebleven: "Bel 112, zeg dat er een reanimatie aan de gang is in het kerkgebouw, Hoofdstaat 2 in Lutjebroek en kom na het telefoneren bij mij terug".
Als je 112 belt is het belangrijk dat je vermeldt dat er een reanimatie is, er komen dan namelijk 2 ambulances. Ook is het belangrijk dat diegene die gebeld heeft terugkomt, zodat je zeker weet dat er om hulp is gevraagd.

Start met reanimeren. Het slachtoffer moet plat op de rug liggen op een harde ondergrond. Dat betekent b.v. dat je het slachtoffer van bed op de grond moet leggen. Geef 30 compressies in het midden van de borstkas, ter hoogte van de tepels. Duw met een ritmische beweging de borstkas 4 tot 5 centimeter naar beneden. Laat de borstkas terugveren en zorg ervoor dat de handen contact houden met de borstkas. Het tempo van de compressies ligt hoog (100 keer per minuut, iets minder dan 2 compressies per seconde). Hardop tellen kan prettig zijn.

Duw alleen met de muis van je hand. Trek daarom de vinger wat achterover.

Geef 2 beademingen, daarbij de neus van het slachtoffer dichtknijpen en jouw mond sluiten om de mond van het slachtoffer.
Ga door met reanimeren en beademen totdat de ambulance is gearriveerd. Ook als ze zijn gearriveerd moet je eerst doorgaan, zodat het ambulancepersoneel eerst andere handelingen kunnen verrichten.
Het geven van een hartmassage heeft niet als doel dat het hart weer uit zichzelf begint te kloppen, maar door het indrukken en het ontspannen van het hart, blijft het bloed circuleren en blijven de hersenen voorzien van zuurstof. De problemen met het hart kunnen vaak pas opgelost worden bij de komst van een ambulance en of in het ziekenhuis.

Veel mensen vinden het vies idee of denken dat ze niet kunnen beademen of reanimeren. De kans is echter groter dat je een geliefde moet reanimeren dan een vreemde op straat. Dat gegeven maakt voor mij een reanimatiecursus extra belangrijk. Dit logje is niet bedoeld als vervanging van een echte reanimatiecursus, want een cursus met daarbij de praktijk is onontbeerlijk!

Reanimatie in cijfers
Iedere week worden in ons land ongeveer 300 mensen buiten het ziekenhuis getroffen door een plotselinge hartstilstand. Dat zijn zo'n 16.000 mensen per jaar. De helft van de patiënten met een hartstilstand is bekend als hartpatiënt.
Uit studies blijkt dat de meeste hartaanvallen plaatsvinden op maandagmorgen. Zaterdagmorgen komt op de tweede plaats. Hartaanvallen vinden vaak vroeg in de morgen plaats omdat bloedplaatjes dan kleveriger zijn. Mensen krijgen een hartinfarct en hartstilstand meestal thuis (70 à 80 % van de gevallen).

Een reanimatie thuis door jou uitgevoerd is geen garantie voor een goede afloop. In 10 procent van de gevallen heeft het succes. Echter als je niets doet, loopt het zeker niet goed af. De aanwezigheid en het gebruik van een AED verhoogt de kans op een goede afloop aanzienlijk. In ons dorp zijn er op verschillende plaatsen een AED aanwezig en is er een grote groep mensen daarvoor opgeleid.

Allemaal een fijne en zonnige dag toegewenst. Morgen ga ik naar een zonniger onderwerp, de laatste voor een korte break.