Donderdag 01 Augustus 2019 om 18:33
Van Omaha Beach reden we naar Pointe du Hoc. Onderweg kwamen we langs een enorme boerderij met een bord in de tuin. Op deze boerderij werd Calvados verkocht. Normandië is bekend vanwege het destilleren van Calvados. We gingen een kijkje nemen.
De drank Calvados komt uit het gelijknamige departement Calvados. Dit departement is één van de weinige gebieden in Frankrijk waar het zachte klimaat en de kalkrijke grond zeer geschikt is voor het telen van fruitbomen en de ontwikkeling van de aroma’s. Overigens al sinds de middeleeuwen maakt men van de appels appelsap, cider en Calvados. Bron is deze site.
De binnenplaats zag er verrassend mooi uit.
In een besloten hoekje van de tuin was de vrouw des huizes bezig met het bereiden van een lunch voor haar gezin. Het rook er heerlijk.
De heer des huizes verwelkomde ons hartelijk. Gelukkig wel in het Engels, ons schoolfrans is wel heel ver weggezakt.
We stapten in de koelte van een bijgebouw. Daar bevond zich de winkel.
Voor mij is dit uiterlijk het prototype van een Fransman.
Voordat we afscheid namen prikte mijn eega een speld in de Kop van Overijssel. Een leuk idee om deze landkaarten neer te zetten. Zo te zien hebben ze geen gebrek aan bezoekers.
Woensdag 31 Juli 2019 om 19:29
Hommels zijn bijen, dat weten de meeste mensen niet. Ik wist het ook niet totdat ik er meer las op deze site. De hommels zijn kanjers in het bestuiven. Onze stokrozen zijn altijd erg in trek bij de hommels.
De vlinderstruiken die zo druk bezocht werden door de vlinder, zie dit blog, werd ook bezocht door een hommel.
Dinsdag 30 Juli 2019 om 20:56
In het kader van Vlindermee! plaats ik vandaag een fotoserie met dagvlinders die ik onlangs vastlegde op twee grote vlinderstruiken.
Distelvlinder.
Dagpauwoog.
Kleine vos.
'Extra' gehakkelde aurelia.
'Grauw' witje.
Atalanta.
Maandag 29 Juli 2019 om 18:23
In dit logje schreef ik over de jongen van het winterkoninkje onder onze veranda. Prachtig om te zien wat voor lekkere hapjes ze meenamen voor het hongerige grut.
Ongeveer een halve week geleden zijn de jongen uitgevlogen. Vanaf dat moment is het ongezellig stil onder de veranda.
Aan onze dochter de eer om de trechter op te tillen om te laten zien hoe het nestje eruit ziet.
Het is een waar kunstwerkje. je kijkt dus tegen de bodem van het nestje aan. De spiegel hangt ongeveer 5 cm van de muur af. De trechter stond aan de voor- en achterkant over de rand van de spiegel. Het winterkoninkje kon zo via de voor- en achterdeur naar binnen. Heel vernuftig.
En nu maar hopen dat ze een volgende keer weer dit plekje uitkiezen, want dat is zo gezellig.
Zaterdag 27 Juli 2019 om 12:13
Vandaag neem ik jullie mee naar Omaha Beach. Omaha Beach is de bekendste van de vijf landingsstranden van D-Day, op 6 juni 1944. De Amerikaanse divisies verloren hier zo’n 4.700 man: gewond, vermist of gedood. Het waren de grootste verliezen op de stranden van D-Day. Het strand kreeg de bijnaam ‘Bloody Omaha’.
De twee Amerikaanse infanteriedivisies die vanaf 06:30 landden beleefden kritieke momenten. De eerste twee aanvalsgolven werden in een paar minuten gedecimeerd. Alle genietroepen, van zowel infanterie als marine, leden zware verliezen. Zij moesten de stranden vrijmaken van obstakels die een snelle opmars tegenhielden. Deze obstakels waren onderdeel van de Atlantikwall. De genie stond zonder bescherming bloot aan vijandelijk vuur. In de chaos waren er toch kleine groepjes die er in slaagden om zich inlands tussen de Duitse stellingen te nestelen.
Toen D-Day eindigde was de situatie op Omaha nog steeds kritiek. De redenen voor de zware verliezen waren dat de bombardementen die aan D-Day vooraf gingen, weinig schade bij de verdediging hadden aangericht. De Duitse troepen waren ook veel talrijker dan ingeschat.
De amfibietanks faalden bij het begin van de aanval, sommigen zonken in de ruwe zee. De soldaten moesten na het verlaten van de landingsvaartuigen, zonder enige bescherming, nog honderden meters door zeewater waden dat tot het middel reikte. En vanuit de 15 Duitse versterkingen, Widerstandsnester, hadden de verdedigers een perfect schootsveld.
Als je vandaag de dag op de duinen staat begrijp je welk enorm voordeel de verdedigers hier toen hebben gehad. Bron: deze site.
Op het strand van Omaha Beach staat een monument. Deze sculptuur, genaamd 'Les Braves' is gemaakt door Anilore Banon. Over het monument schreef ze het volgende: 'Ik heb dit gecreëerd om de moed van deze mensen te eren. Zonen, echtgenoten en vaders, wie hun leven in gevaar brachten en vaak hun leven offerden met de hoop de Fransen te bevrijden'.
Les Braves bestaat uit drie elementen.
De vleugels van hoop.
Zodat de kracht die deze mannen op 6 juni 1944 droegen, ons zal blijven inspireren en herinneren dat het met elkaar altijd mogelijk is om de toekomst te veranderen.
Sta op, vrijheid!
Zodat het voorbeeld van diegenen die in opstand kwamen tegen barbaarsheid, ons zal helpen sterk te blijven staan tegen alle vormen van onmenselijkheid.
De vleugels van broederschap.
Zodat deze golf van broederschap ons altijd herinnert aan onze verantwoordelijkheid ten opzichte van anderen en onszelf. Op 6 juni 1944 waren deze mannen meer dan soldaten, ze waren onze broeders.
En dat allemaal voor onze vrijheid! Dat gevoel van vrijheid en respect voor deze mannen wordt vergroot als je daar loopt.
