Home

Laatste logjes

Een nieuw weblog
Pantserjuffer met dauwdru…
Wespspin met prooi
Pareltjes ophangen
D-Day, Pointe du Hoc
Calvados in Normandië
De hommel, een kanjer in …

Laatste reacties

Ahmed ALOZADE: Your have a nice blog, co…
Bert: De url nog even hier: htt…
Bert: Beter laat dan niet zulle…
picpholio: Heel mooi in beeld gebrac…
Jan Mateboer: Wat een geweldig fotoblog…
klaproos: oh oh Jetske, dat word…
marjolein vh pl/m…: Ja hoor, ga meteen zo kij…
Joke: Ja ik kwam ze ook tegen. …
Joke: Goed gelukt Jetske, vroeg…
Joke: Zeker Jetske, ga direct g…

Categorieën

Bloemen, planten en bomen
Dieren
Diversen
Druppels
Gezin en familie
Het weer
Insecten
Koken en eten
Landschap en natuur
Macro-opnames
Onze tuin
Portret
Steden en dorpen
Vakantie
Vogels
Vroeger

Archieven

Aug 2019
Jul 2019
Jun 2019
Mei 2019
Apr 2019
Mrt 2019
Feb 2019
Jan 2019
Dec 2018
Nov 2018
Okt 2018
Sep 2018
Aug 2018
Jul 2018
Jun 2018
Mei 2018
Apr 2018
Mrt 2018
Feb 2018
Jan 2018
Dec 2017
Nov 2017
Okt 2017
Sep 2017
Aug 2017
Jul 2017
Jun 2017
Mei 2017
Apr 2017
Mrt 2017
Feb 2017
Jan 2017
Dec 2016
Nov 2016
Okt 2016
Sep 2016
Aug 2016
Jul 2016
Jun 2016
Mei 2016
Apr 2016
Mrt 2016
Feb 2016
Jan 2016
Dec 2015
Nov 2015
Okt 2015
Sep 2015
Aug 2015
Jul 2015
Jun 2015
Mei 2015
Apr 2015
Mrt 2015
Feb 2015
Jan 2015
Dec 2014
Nov 2014
Okt 2014
Sep 2014
Aug 2014
Jul 2014
Jun 2014
Mei 2014
Apr 2014
Mrt 2014
Feb 2014
Jan 2014
Dec 2013
Nov 2013
Okt 2013
Sep 2013
Aug 2013
Jul 2013
Jun 2013
Mei 2013
Apr 2013
Mrt 2013
Feb 2013
Jan 2013
Dec 2012
Nov 2012
Okt 2012
Sep 2012
Aug 2012
Jul 2012
Jun 2012
Mei 2012
Apr 2012
Mrt 2012
Feb 2012
Jan 2012
Dec 2011
Nov 2011
Okt 2011
Sep 2011
Aug 2011
Jul 2011
Jun 2011
Mei 2011
Apr 2011
Mrt 2011
Feb 2011
Jan 2011
Dec 2010
Nov 2010
Okt 2010
Sep 2010
Aug 2010
Jul 2010
Jun 2010
Mei 2010
Apr 2010
Mrt 2010
Feb 2010
Jan 2010
Dec 2009
Nov 2009
Okt 2009
Sep 2009
Aug 2009
Jul 2009
Jun 2009
Mei 2009
Apr 2009
Mrt 2009
Feb 2009
Jan 2009
Dec 2008
Nov 2008
Okt 2008
Sep 2008
Aug 2008

Jetske Fotografie


Klik op de foto voor meer informatie.

Mailen?

Klik hier om een mail te versturen.

Rss etc.

Powered by Pivot - 1.40.6: 'Dreadwind' 
XML: RSS Feed 
XML: Atom Feed 

Kikker rond middernacht bij 28 graden

Vrijdag 26 Juli 2019 om 10:16

Op 25 juli werd weerstation Gilze-Rijen de nieuwe eigenaar van het nationale warmterecord. Het werd er met 40,7 graden het warmst. Daarmee werd het voormalige warmterecord van 38,6 graden uit Warnsveld op 23 augustus 1944 verbroken. Ook in De Bilt was het nog nooit zo warm. Het werd er 37,5 graden. Daarvoor stond het record op 35,7 graden, gemeten op 19 juli 2006 en 26 juli 2018.

In ons dorp kwam de temperatuur tot 38 graden, aldus de weerapp. Rond middernacht zat ik samen met onze dochter aan de rand van de vijver. We zaten afwisselend wat te kletsen en te lezen. Het was op dat moment 28 graden. Uit mijn ooghoek zag ik wat bewegen in de vijver. Het was een kikker die op een blad van de waterlelie was gesprongen. Met de Nikon bridgecamera maakte ik enkele foto's. Het was donker en daardoor was het voor de autofocus lastig zoeken. Uiteraard moest ik de flitser gebruiken.



Ik besloot een extra lichtbron te pakken. Het was een fotostudiolamp op statief. Deze lamp is een onderdeel van een setje die mijn eega ooit heeft meegenomen uit de kringloopwinkel. Voor weinig. Terwijl ik de kikker opnieuw fotografeerde flitste tot mijn verrassing de studiolamp mee. Ik wist wel dat deze functie erop zat, maar had de lamp nog niet als zodanig gebruikt. Het was er nog niet van gekomen. Voor dit doeleinde was het licht te beperkt. De foto van de kikker is wel mooi genoeg om hier te tonen.



Dat gedoe met het flitslicht kon de kikker vast niet waarderen. Hij draaide ons de rug toe. Ik maakte nog een laatste foto met hulp van de flitser van de Nikon en zonder externe lamp. Het is een 'gewone' bruine kikker, maar dan wel met een mooie tekening.


Zwarte sterns

Vrijdag 12 Juli 2019 om 07:12

Afgelopen week ging ik samen met een vriendin fotograferen in Fryslân. Zij heeft ook fotografie als hobby. Op mijn weblog had ze gelezen over de vogelkijkhut "Blaustirns' en ze wilde daar wel eens een kijkje nemen. Het weer was niet echt heel mooi, maar er zat wel wat tekening in het wolkendek. Dat laatste was een voorwaarde dat we op stap zouden gaan.



De jongen zijn inmiddels uitgevlogen. Zowel de ouden als de jongen zitten graag op de drie paaltjes voor de vogelkijkhut. Op onderstaande foto staat een ouder...



...en hier staat een jong het verenkleed te poetsen.



Vlak voor de vogelkijkhut ligt een groot veld met waterlelies en dat is een favoriete plek om te foerageren.





En zo te zien levert het ook nog wat op.



Als zwarte sterns een verlanglijstje zouden kunnen inleveren dan zouden ze vast meer paaltjes vragen. Het was soms een hele strijd wie er op het paaltje mocht zitten. Degene met het meeste lawaai won en de zwakste had het veld te ruimen.



De jongen worden nog enige tijd na uitvliegen gevoerd. We hoopten dat we daar getuige van mochten zijn en konden vastleggen, maar dat is niet gelukt.



We hebben in ieder geval daar volop genoten van de activiteiten van de zwarte sterns.





Ik heb ook een filmpje gemaakt van de zwarte sterns. In de vogelkijkhut zaten inmiddels meerdere fotografen en dat is terug te horen op het filmpje. Ook het gepiep van de jongen van de boerenzwaluwen is te horen. Ze beginnen te piepen op het moment dat een ouder met voedsel aankomt.



Terwijl we in de vogelkijkhut waren hadden we nog een leuke ontmoeting. Dat onderwerp komt de volgende keer. Ik zal alvast verklappen dat ik helemaal verliefd ben op het onderwerp. :-)

Purperreiger in De Weerribben

Zaterdag 08 Juni 2019 om 07:42

Als mijn fotomaatje en ik samen op stap zijn dan chauffeur ik en Jan speurt. Deze rolverdeling is de laatste jaren ontstaan door de chronische pijn van Jan veroorzaakt door Acnes. Dat deze rolverdeling ook z'n vruchten afwerpt bij het speuren dat bleek afgelopen week. Terwijl we over de Hogeweg door De Weerribben reden ontdekte Jan een purperreiger in het moerasland rechts van de weg. Ik keek meteen in de binnenspiegel of de weg achter me vrij was en trapte op de rem. Voorzichtig reed ik de auto over het smalle weggetje achteruit. Een purperreiger is geen alledaagse verschijning en het was het proberen waard om deze reiger op de foto te krijgen.



De reiger zat ver bij ons vandaan. De kleuren van de hals van de purperreiger kwamen overeen met de omliggende waterplanten. Het was een wonder dat Jan de reiger had gespot.



De reiger ging nog een aantal malen op de wieken. Door een stukje verder te rijden konden we de purperreiger volgen. Jan heeft op zijn weblog het verhaal mooi omschreven. Tevens heeft hij hele mooie foto's en een filmpje geplaatst die het beeld goed weergeven.



Tijdens een wandeling door De Wieden had ik een keer een purperreiger zien opvliegen vanuit het riet. De purperreiger heb ik toen in de vlucht vastgelegd, maar de kwaliteit was toen niet geweldig. Ik ben wel blij dat ik nu een fotoserie van de purperreiger heb kunnen maken.







Dit was weer een dag met een gouden randje.

Winterkoninkje voert haar jongen

Donderdag 06 Juni 2019 om 21:34

Onlangs verbleven we op een camping. De camping is prachtig landelijk gelegen. De gebouwen zijn gebouwd in Franse stijl. De camping is omgeven door een boomsingel en er zijn meerdere 'rommelhoekjes'. Kortom een eldorado voor vogels. Tijdens ons verblijf ontdekte ik tijdens het afwassen een winterkoninkje. Toen ik goed om mij heen keek ontdekte ik een nestje bovenop een balk.



Zoals ik in een eerder logje al schreef bouwt het mannetje meerdere nestjes. Het vrouwtje gaat dan een nestje uitkiezen waar ze haar eieren gaat leggen. Wellicht heeft ze in rustigere tijden dit plekje uitgekozen. In het weekend dat wij op de camping verbleven was de camping vol. En dat betekende dat het druk was bij het toiletgebouw en bij het aanrecht tegenover het nestje.



Ondanks de drukte moest het voeren van de jongen wel doorgaan. Het winterkoninkje bleef op een afstandje kijken of de kust veilig was. Als ze het te druk vond maakte ze rechtsomkeer...



… om vervolgens op een ander plekje te kijken of ze ongezien bij het nestje kon komen. Even voor alle duidelijkheid, ik stond met de camera in de aanslag het winterkoninkje niet in de weg. Ik stond op voldoende afstand om het vogeltje vast te leggen.



Ik kreeg van de gasten wel vragen waarom ik daar stond. De andere gasten hadden het winterkoninkje en het nestje nog niet ontdekt totdat ik ze erop wees.



Ik vind het zo'n koddige vogeltje met het staartje parmantig omhoog.



Het is me één keer gelukt om het vrouwtje in het nestje vast te leggen. Ze heeft haar snavel nog vol voedsel, maar dat zal vast niet lang meer duren.


Wulp en platbuik op plas-dras

Woensdag 05 Juni 2019 om 21:38

Vorige week bracht ik een spontaan bezoek aan Hendrika en haar man op hun boerderij in Drenthe. Het was toch alweer twee jaar geleden dat ik daar voor het laatst was. Ik heb Hendrika leren kennen via de wereld van het weblog. Hendrika is niet meer zo actief op haar weblog, maar via Twitter kan ik haar nog wel volgen. Op Twitter plaatst Hendrika regelmatig foto's van hun plas-dras weiland en van de vele vogels die daar dankbaar gebruik van maken. Hendrika legt ze vast met behulp van twee wildcamera's die aan de rand van het water zijn opgesteld. De belangrijkste reden om te kiezen voor deze manier van fotograferen is dat ze zo de foeragerende vogels niet verstoort.



Ik gaf aan dat ik wel heel benieuwd was naar het plas-dras gebied. Hendrika kon haar drukke werkzaamheden onderbreken om mij te gidsen. Ik had mijn handzame Nikon meegenomen en zo kon ik enkele foto's maken. De waterstand is aan de lage kant. Dit wordt veroorzaakt door te weinig regenval en door de geringe capaciteit van de waterpomp. Deze automatische waterpomp op zonne-energie wordt ter beschikking gesteld door Agrarisch Natuur Drenthe. Lees er meer over op deze site.



Via een weiland met kruidenrijk, hoog gras benaderden we voorzichtig de plas-draslocatie. Er stond een wulp zijn verenkleed te poetsen.



Al snel kreeg hij ons in de gaten. Ik kon nog net een foto maken voordat de wulp het luchtruim koos.



Het was echt genieten om daar te zijn. Een eldorado voor fauna en flora.



Naast het bezoek aan de plas-draslocatie was het ook leuk om Hendrika en haar man weer even te zien en om bij te praten.

Volgende 5