Home

Laatste logjes

Een nieuw weblog
Pantserjuffer met dauwdru…
Wespspin met prooi
Pareltjes ophangen
D-Day, Pointe du Hoc
Calvados in Normandië
De hommel, een kanjer in …

Laatste reacties

Derk-jan: Leuk oma Jetske
klaproos: fantastisch, wat geweld…
marjolein vd foto…: Jij en ook je zus harteli…
aargh: Van harte gefeliciteerd, …
boomkruiper: Wat een prachtig stukje N…
boomkruiper: Kleine Klaasjes worden gr…
boomkruiper: Van harte gefeliciteerd m…
Bram: van harte gefeliciteerd m…
Ouwina de Jonge O…: Jantina gefeliciteerd. Tr…
Christa: Gefeliciteerd voor Jantin…

Categorieën

Bloemen, planten en bomen
Dieren
Diversen
Druppels
Gezin en familie
Het weer
Insecten
Koken en eten
Landschap en natuur
Macro-opnames
Onze tuin
Portret
Steden en dorpen
Vakantie
Vogels
Vroeger

Archieven

Nov 2015
Okt 2015
Sep 2015
Aug 2015
Jul 2015
Jun 2015
Mei 2015
Apr 2015
Mrt 2015
Feb 2015
Jan 2015
Dec 2014
Nov 2014
Okt 2014
Sep 2014
Aug 2014
Jul 2014
Jun 2014
Mei 2014
Apr 2014
Mrt 2014
Feb 2014
Jan 2014
Dec 2013
Nov 2013
Okt 2013
Sep 2013
Aug 2013
Jul 2013
Jun 2013
Mei 2013
Apr 2013
Mrt 2013
Feb 2013
Jan 2013
Dec 2012
Nov 2012
Okt 2012
Sep 2012
Aug 2012
Jul 2012
Jun 2012
Mei 2012
Apr 2012
Mrt 2012
Feb 2012
Jan 2012
Dec 2011
Nov 2011
Okt 2011
Sep 2011
Aug 2011
Jul 2011
Jun 2011
Mei 2011
Apr 2011
Mrt 2011
Feb 2011
Jan 2011
Dec 2010
Nov 2010
Okt 2010
Sep 2010
Aug 2010
Jul 2010
Jun 2010
Mei 2010
Apr 2010
Mrt 2010
Feb 2010
Jan 2010
Dec 2009
Nov 2009
Okt 2009
Sep 2009
Aug 2009
Jul 2009
Jun 2009
Mei 2009
Apr 2009
Mrt 2009
Feb 2009
Jan 2009
Dec 2008
Nov 2008
Okt 2008
Sep 2008
Aug 2008

Jetske Fotografie


Klik op de foto voor meer informatie.

Mailen?

Klik hier om een mail te versturen.

Rss etc.

Powered by Pivot - 1.40.6: 'Dreadwind' 
XML: RSS Feed 
XML: Atom Feed 

Een zonnige herfstwandeling in de Rottige Meente

Woensdag 28 Oktober 2015 om 18:07

Maandagmiddag was het een prachtige zonnige middag. Op die middag ging ik met twee andere dames een lange wandeling maken in de Rottige Meente. We parkeerden onze auto aan de Pieter Stuyvesantweg nabij Nijetrijne. Zie google maps. De twee andere dames en ik waren ieder gewapend met twee camera's, dus het kwam met het fotograferen helemaal goed.


Soms gingen de dames een beetje door de knieën en op een ander moment gingen ze diep door de knieën, want dat laatste was noodzakelijk om onderstaande foto te maken. Witte zwammetjes op een dode boom.


We staken De Scheene over en maakten een foto naar het noordoosten. De meeste huizen in deze serie zijn alleen via een fietspad en per boot te bereiken.


"De jongens van de Kameleon" hadden vandaag nog een vrije dag en vermaakte zich met vissen en varen. Op de achtergrond staat molen De Reiger.


We zijn aangekomen bij de Scheenesluis. Voor de sluis (naast het witte bruggetje) staat een huis wat vroeger een café is geweest. Aan dit huis hangt een bordje met daarop de naam: "De laatste stuiver". Ik had het mooier gevonden als ze daarvoor het Stellingswerf hadden gebruikt: "De leste stûver".


Op deze site kun je alles lezen over de Scheenesluis.


We wandelen om "De laatste stuiver" heen naar de molen De Rietvink. Deze molen en naastgelegen aanlegplaats is te koop.


Naast de molen stonden herfstasters. Rond de bloemen vloog een actieve hommel.


Een plezierjacht voer door de Jonkers- of Helomavaart richting Echtenerbrug, om uiteindelijk uit te komen op het Tjeukemeer.


Wij volgden het pad parallel aan de Jonkers- of Helomavaart. We kwamen langs een vergane en ontmantelde watermolen.


Wie fotografeert nu wie? Elkaar dus.


Na een paar honderd meter sloegen we linksaf een pad op met de originele naam: "Voetpad". Je mag er overigens ook fietsen. Langs dat pad waren twee mannen van het Wetterskip (Waterschap) Fryslân aan het werk. Ze wilden hun werkzaamheden wel even staken om een paar woorden met ons te wisselen.


We wandelden al keuvelend en fotograferend verder.


We kwamen aan in Munnekeburen.


De zon en de herfstkleuren gaven een sfeervol beeld aan deze kerk en kerkhof.


Inmiddels zakte de zon steeds verder en maande ik de dames aan de pas erin te houden. Op alle bruggetjes die wij waren gepasseerd staat een "klein huisje". Vorige week leerde ik van een vriend dat het een contragewicht is wat een functie heeft bij het openen van de brug.


Wederom staken we De Scheene over. Ik attendeerde de dames op de lucht. Door deze sluierbewolking zou er wel eens een bijzon te zien kunnen zijn. Jammer genoeg was er geen bijzon te zien. Later op de avond zag ik wel een 22º halo om de maan. Ik heb er geen foto van gemaakt, maar Hendrika wel.


Door de combinatie van wandelen en fotograferen hebben we maar liefst drie uur over acht kilometer gedaan. Het was een zeer geslaagde middag, waarbij we alle drie volop genoten van deze gevarieerde wandeling.

Kunstveld in Uffelte

Maandag 26 Oktober 2015 om 22:10

Zoals beloofd neem ik jullie nog een keer mee naar het kunstveld in Uffelte. Vanaf Havelte volg je de Ruiterweg richting Uffelte. De auto parkeer je naast het zandpad, de Nieuwe Kampenweg. Zie google maps. Vanaf dat punt loop je het zandpad op


Na 200 meter zie je aan de linkerkant een paal. Achter die paal ligt het kunstveld.


Hout is het element dat het meest wordt gebruikt op dit kunstveld.




De kunstwerken zijn gedrapeerd in het hoge gras. Rond ieder kunstwerk is een pad gemaaid.


Een kunstwerk van landbouwplastic werd bezocht door een libel.


Door de windvaantjes tussen de spaken ontstond er een windlicht. De wind draaide het voorwiel voordurend rond.




De kunstwerken hebben geen naambordjes, iedereen mag er in zien wat men zelf wil zien.






In 2009 kwam de eigenaar en een vriend op het idee om het 1 hectare grootte grasland te gebruiken voor kunst. Het boompje op de volgende foto werd geplant in 2009 in een olijfolieblik. Het boompje groeide en het blik groeide mee naar boven.






Als je het hele kunstveld bent overgestoken dan kom je uiteindelijk uit bij de achterdeur van de eigenaar. Zover gingen wij echter niet. Ondanks dat er geen bordjes staan met daarop privé terrein stopten we op gepaste afstand. De eigenaar was achter zijn huis bezig aan een nieuw kunstwerk. Ik groette hem door een hand op te steken. Hij liet zijn kunstwerk in wording rustten en kwam naar mij toe om een praatje te maken. En zo kwam ik van alles over dit kunstveld en het ontstaan ervan te weten.






En zo hebben we deze prachtige zondagmiddag weer mooi en verrassend meegepakt.

Houtsluipwesp (Rhyssa persuasoria) legt eitjes

Zondag 25 Oktober 2015 om 16:22

Op deze prachtige zondag nam mijn eega mij mee naar het Holtingerveld tussen Havelte en Uffelte. Op die plaats bevindt zich een verrassend kunstveld. Mijn eega was hierover getipt door zijn wandelvriend en de beide mannen hadden dit kunstveld al eens bezocht.


Terwijl ik bezig was met het vastleggen van het eerste kunstobject riep hij mij vanwege een bijzondere insect die hij had ontdekt.


De bijzondere lange insect had een plekje gevonden op dit kunstwerkje.


Pas thuis zag ik op internet dat het ging om een vrouwtje van de houtsluipwesp.


De houtsluipwesp is een grote sluipwesp met een legboor die langer is dan het lichaam. Deze soort meet tot 35 mm en behoort tot de grootste sluipwespsoorten.


De houtsluipwesp komt voor in naaldbossen. Deze wesp zoekt de larven op van wespen die in naaldhout voorkomen. In het hout boort ze een gat, hetgeen wel een half uur kan duren. Op onderstaande foto is ze aan het boren, de legboor is te zien als middelste zwarte streep tussen haar poten.


Bij het boren draait ze regelmatig om haar as.




Als het boren klaar is prikt ze de houtwesplarve aan en legt er een eitje in. Het eitje vloeit als een druppel door het nauwe legboorkanaal. De larve ontwikkelt zich volledig ten koste van de houtwesplarve.


Voor de komende dagen zijn de weersvoorspellingen prima. Morgen ga ik op pad met twee andere fotograferende dames en wel naar de Rottige Meenthe. In een volgend logje zal ik eerst foto's laten zien van het kunstveld.

Eerste rijles

Zaterdag 24 Oktober 2015 om 10:13

Dit goedlachse mannetje lachte vandaag gelukkig ook.


Je zou hier denken dat onze zoon dol is op autorijden en dat hij zo snel mogelijk zijn rijbewijs zou willen halen, toch is dat niet het geval.


Hij doet alles op de fiets ook al is dat een tocht van 20 km naar een feestje. Alleen als het regent wil hij nog wel eens vragen om gebracht te worden, want regenkleding past niet binnen zijn garderobe...


Toen onze dochter zo oud was als hij nu, had ze al een half jaar het rijbewijs. Onze dochter moest vanwege haar jonge leeftijd nog een jaar onder begeleiding rijden. "Dat ga ik echt niet doen, mam, ik wacht wel met lessen totdat ik het rijbewijs zo rond mijn achttiende kan halen", zei hij.


Vandaag was het dan zover, onze zoon had zijn eerste rijles. Het thuiskomen na deze eerste les wilde ik wel even vastleggen. Ik was wel heel benieuwd hoe hij zijn eerste les had ervaren. Gelukkig stapte hij met een brede lach uit de auto, hij had het rijden wel cool gevonden, zo vertelde hij later.


Het eerste contact met Elmar, zijn instructeur was goed en dat is belangrijk. Volgens onze zoon is Elmar deskundig en kan hij alles goed uitleggen. "Mam, doen jullie ook al die handelingen met de benen tijdens het autorijden?", vroeg hij. Hij had zich nooit gerealiseerd dat we constant met de benen bezig zijn, dat aspect zag hij nooit terwijl hij naast ons in de auto zat.


Het theorieboek heeft hij inmiddels in huis, nu het boek nog inkijken. Gelukkig leert hij gemakkelijk. Hij kan het ook niet maken om niet de eerste keer te slagen voor het theorie-examen, want dan moet hij een toontje lager gaan zingen. ;-)

Deventer

Zondag 18 Oktober 2015 om 19:18

Afgelopen week was het, wat het weer betreft, een grijze en saaie week. Dat kan ik niet zeggen van mijn activiteiten in die week. Het was een gevulde week met veel werken, uitstapjes en studie. Op het werk hebben we gelukkig veel kunstlicht en daardoor hebben we geen last van het grijze weer. Op zaterdag was ik met mijn schoonzus in Amsterdam. We hebben niet gedanst maar wel genoten van de bruisende stad. Zaterdagavond hield onze zoon samen met zijn kameraad hier een groot feest. Met behulp van warmte- en lichtbronnen werd het een gaaf tuinfeest. Ruim dertig jongens en meisjes dartelden in de garage, onder de veranda en door de tuin. Pa en ma werden geacht zich op de achtergrond te houden, toch werd hun helpende hand wel gewaardeerd. Ook vind ik het leuk dat de jonge gasten wel in gesprek gaan met die vader en moeder die zich op de achtergrond moesten houden. Van genoemde acitiviteiten heb ik geen foto's, daarom neem ik jullie, tijdens dit grijze miezerige weer, mee naar een kleurrijk Deventer.

Tijdens ons verblijf in Almen brachten we ook een bezoek aan Deventer. Boven de IJssel hing een dreigende lucht, maar er viel geen spatje regen uit.


In Deventer staat het kantoorgebouw l’Arc en Ciel. I’M architecten uit Deventer heeft het gebouw ontworpen. De binnengevel werd een eyecatcher door de gekozen gevelafwerking in glas. Dit glas kleurt bij lichtinval onder diverse hoeken anders op. Hierdoor kan op hetzelfde moment een deel van de gevel groen oplichten terwijl een ander deel oranje kan oplichten; kortom een regenboog.




Een filmploeg uit België had ook belangstelling voor Deventer.


Ze legden o.a. deze binnenplaats vast. Aan de rechterkant is de Grote of Lebuïnuskerk te zien.


Het centrum van Deventer hangt vol met kleurrijke paraplu's


Ze werden weerspiegeld in de etalageruiten.


Een galerie.


Een nagelstudio.


Een cadeauwinkel.


Een binnenplaats in afwachting van ...


Paspoppen.


Een wolwinkel.


Een schoolplaat uit 1971.


De weersverwachtingen voor de komende dagen zijn gelukkig iets beter. Van mij mag het dichte saaie wolkendek wel openbreken zodat de zon weer tevoorschijn kan komen.

Hard werken op het voetbalveld

Zaterdag 10 Oktober 2015 om 17:27

Toen onze kinderen nog voetbalden stond ik bijna wekelijks op het voetbalveld, nu kom ik er nog maar weinig. Ik neem nog wel eens een kijkje bij de voetbalverrichtingen van mijn beide neefjes en daarom was ik vanochtend op het voetbalveld te vinden. Ik nam de camera mee en legde de voetballende Joris vast. Tsjonge, jonge wat werkt dat mannetje hard op het voetbalveld. Hij gaat de confrontatie niet uit de weg. Zonder woorden neem ik jullie mee naar de duels en lichaamstaal van Joris. De linksbenige Joris speelt in het blauw/geel.
































Ondanks het harde werken moest Joris en zijn teamgenoten in de tegenstander hun meerdere herkennen. Ze verloren met 4 - 1.


Als hij deze inzet in het "gewone" leven ook toont dan kan hij het nog wel eens ver schoppen...

Landgoed Velhorst, historische moestuin

Woensdag 07 Oktober 2015 om 17:54

Vanaf de boerderij neem ik jullie mee naar de tegenoverliggende historische moestuin op landgoed Velhorst.


Op donderdag is een grote groep vrijwilligers aan het werk in de moestuin. Op die dag is de tuin geopend voor publiek.


De tuin is een lust voor het oog.




De opbrengst werd onderling verdeeld.


Zoals het vaak is met vrijwilligerswerk, het werk wordt ook hier gedaan door gepensioneerden.


Natuurmonumenten zou niet kunnen bestaan zonder de inzet van al die vrijwilligers.


Landhuis De Velhorst.


We vroegen aan één van de vrijwilligers waar we wel of niet mochten wandelen. Hij zei dat we konden wandelen tot aan de bordjes waarop stond "Privéterrein.


We scharrelden, al pratend met vrijwilligers en fotograferend, verder door de tuin.




Terwijl ik onderstaande foto maakte werd ik "teruggefloten" door een vrijwilliger, ik bevond mij op privéterrein. Ik verontschuldigde mij met de woorden, dat ik de bordjes niet had gezien. Waarop de man zei dat de bordjes nog geplaastst moesten worden...


Kamers en etages in het landhuis worden verhuurd. Het lijkt me een mooie plek om te wonen. Alleen op donderdag is er wat reuring in de achtertuin, maar daarvoor heb je ook een prachtige authentieke tuin.


Toen de vrijwilligers toe waren aan hun koffiepauze werd het voor ons tijd om verder te gaan.


Wij dronken elders een kopje koffie.

Rond de boerderij op landgoed Velhorst

Maandag 05 Oktober 2015 om 15:07

Vanaf De Berkel, daar waar ik de ijsvogel vastlegde wandelden we verder over Landgoed Velhorst.


Landgoed Velhorst is één van de 355 natuurgebieden van Natuurmonumenten. Je kunt er prachtig wandelen en fietsen. Kijk bijvoorbeeld hier.


Tijdens onze wandeling werd de weg geblokkeerd door overstekende koeien.


Ze werden vanuit het weiland naar de melkstal gebracht.


Het nadeel voor de boer bij de aanwezigheid van publiek is dat de koeien o zo nieuwsgierig terugkijken naar het publiek en dus niet vooruit zijn te branden. De laatste "koe" zal vast niet veel melk geven...


De boer veegt netjes de weg weer schoon.




Wij wandelden verder en bereikten de voorkant van de boerderij. Deze boerderij is onderdeel van Landgoed Velhorst en eigendom van Natuurmonumenten.




In het weiland naast de boerderij scharrelden een toompje kippen, een geit en een varkentje tussen het tuinafval.


Even face tot face.


Ook een de paarden ontbraken niet op deze boerderij.


Tegenover de boerderij ligt een historische moestuin. De volgende keer neem ik jullie mee naar de vrijwilligers in deze tuin.