Home

Laatste logjes

Een nieuw weblog
Pantserjuffer met dauwdru…
Wespspin met prooi
Pareltjes ophangen
D-Day, Pointe du Hoc
Calvados in Normandië
De hommel, een kanjer in …

Laatste reacties

Gerrit van der Kr…: Ben in Kuinre geboren in …
Antsje: Wat en mooie serie is dit…
ada: Als ik deze foto's zie kr…
Henk Jonkvorst: Oogt veel beter Jetske. B…
willy: prachtige foto's Jetske, …
marion: Kelev, wat een prachtige …
marjolein vd foto…: Wat een mooie weidsheid i…
Jan K. alias Afan…: Mooie serie, Jetske, het …
Hanny: Een heerlijke wandeling h…
Joost Uittenbogaa…: Leuke foto's van de klein…

Categorieën

Bloemen, planten en bomen
Dieren
Diversen
Druppels
Gezin en familie
Het weer
Insecten
Koken en eten
Landschap en natuur
Macro-opnames
Onze tuin
Portret
Steden en dorpen
Vakantie
Vroeger

Archieven

Jan 2014
Dec 2013
Nov 2013
Okt 2013
Sep 2013
Aug 2013
Jul 2013
Jun 2013
Mei 2013
Apr 2013
Mrt 2013
Feb 2013
Jan 2013
Dec 2012
Nov 2012
Okt 2012
Sep 2012
Aug 2012
Jul 2012
Jun 2012
Mei 2012
Apr 2012
Mrt 2012
Feb 2012
Jan 2012
Dec 2011
Nov 2011
Okt 2011
Sep 2011
Aug 2011
Jul 2011
Jun 2011
Mei 2011
Apr 2011
Mrt 2011
Feb 2011
Jan 2011
Dec 2010
Nov 2010
Okt 2010
Sep 2010
Aug 2010
Jul 2010
Jun 2010
Mei 2010
Apr 2010
Mrt 2010
Feb 2010
Jan 2010
Dec 2009
Nov 2009
Okt 2009
Sep 2009
Aug 2009
Jul 2009
Jun 2009
Mei 2009
Apr 2009
Mrt 2009
Feb 2009
Jan 2009
Dec 2008
Nov 2008
Okt 2008
Sep 2008
Aug 2008

Jetske Fotografie


Klik op de foto voor meer informatie.

Mailen?

Klik hier om een mail te versturen.

Rss etc.

Powered by Pivot - 1.40.6: 'Dreadwind' 
XML: RSS Feed 
XML: Atom Feed 

Kuinre

Woensdag 31 Maart 2010 om 14:51
Het dorp Kuinre ligt in het noordelijkste puntje van Noordwest Overijssel. Op een steenworp afstand van Kuinre liggen de provincies Friesland en Flevoland.

De geschiedenis van Kuinre voert terug tot het jaar 1196. Het voert te ver om in dit log te pogen in vogelvlucht ruim 800 jaar geschiedenis te schrijven daarom verwijs ik naar deze interessante site.
Het verhaal op deze site eindigt met dit epiloog: Met de drooglegging van de Noordoostpolder in 1942 kwam een einde aan de geschiedenis van Kuinre als havenplaats. De bewogen historie van Kuinre kan in veel opzichten model staan voor het wel en wee van vele dorpen en steden langs de Zuiderzeekust. Armoede en rijkdom wisselden elkaar af, recht en onrecht, oorlog en vrede en het ritme daarvan in de tijd werd bijna altijd bepaald door de zee. De Zuiderzee, het Almere en de naamloze wateren in een nog schimmiger verleden waren even vaak bron van grote welvaart als oorzaak van dood en verderf.

In mei 1939 was Kuinre even landelijk nieuws. Kuinre wilde graag bij Friesland gaan horen.
Het was de bewoners een doorn in het oog, dat de haven van Kuinre ontoegankelijk was geworden door verzanding. Men wenste een waterwegverbinding met andere streken om de economische vaart er in Kuinre in te brengen. De Provinciale Weg, achter Kuinre verkeerde in 1939 in een ergerlijke toestand van verwaarlozing. Daardoor was Kuinre voor een groot deel geïsoleerd van het overige deel van de Noordwesthoek van Overijssel. Ook de waterleiding in Kuinre functioneerde niet goed. De druk was regelmatig te laag, ondanks de aanwezigheid van een prachtige nieuwe watertoren in Kuinre. Op deze site staat het hele verhaal over 1939 met foto's uit die tijd.


Een week geleden moest ik met een aantal jongens uit groep 8 naar Kuinre. De jongens mogen daar, in het kader van scholierensport, gedurende vier weken volleybaltraining volgen.
Nadat ik in de sportzaal enkele foto's had gemaakt, liet ik de bal de bal en maakte tijdens dat uur een wandeling door Kuinre.


Dit bord vertelt iets over de recente geschiedenis van het dorp.


De in 1989 gebouwde sluis. Het is wel jammer dat achter de sluis een vaste brug ligt, met een hoogte van 2,65 meter. Dat beperkt toch wel de pleziervaart tussen de Linde en de Tjonger.


De PKN kerk Kuinre, inclusief toilet...





Henric de Cranestraat, de hoofdstraat en tevens winkelstraat van Kuinre. Een showroom.


Mooie gevels.


Een collectie uit grootmoeders tijd.


De Waag. Een waag is een gebouw waar in vroegere tijden goederen gewogen konden worden. Het woord werd vroeger ook geschreven als waeghe of waech. Het recht om een waag te bezitten was een van de stadsrechten die een stad kon verkrijgen. Handelaren werden dan verplicht om hun producten die per gewicht werden verkocht, in de stadswaag te laten wegen. Voorbeelden zijn bijvoorbeeld kaas en boter. Daarbij gold vaak een minimum gewicht van 10 pond. Het gebruik van een waag bevorderde natuurlijk de eerlijke handel. Dit was onmisbaar voor de betrouwbaarheid van de stad als handelscentrum.




Aan het gebouw hing de uitslag van een enquête over het slaan van de klok. Dat is nog eens een democratische actie.


Met de voorkant van je huis aan de hoofdstraat wonen en met je tuin aan het water, de Linde. Wat een luxe.


Ook in Kuinre kennen ze graffiti...


De in 1933 gebouwde watertoren werd in 2004 verkocht aan een projectontwikkelaar.


Het was een leuke wandeling. Kuinre is eigenlijk veel mooier, dan dat ik mij uit mijn kindertijd kan herinneren. :-)

Tewaterlating

Maandag 29 Maart 2010 om 21:02

Ik blijf nog even bij het leven in onze vijver.

Eén van onze beide schildpadden heeft deze strenge winter niet overleefd. Via Marktplaats vonden wij nieuwe schildpadden. De verkoper ging emigreren en moest daarom zijn vijver opdoeken. En zo kwam mijn eega vanavond thuis met zes schildpadden, geelwangschildpadden, roodwangschildpadden en zaagrugschildpadden


Zonder champagne maakten we er een feestelijke tewaterlating van.


Inmiddels lag er al één in het water en die riep naar de rest: "Het water is heerlijk, waar blijven jullie nou?"


En voordat de fotograaf het door had was de volgende al onder het wateroppervlak verdwenen.


En daar kwam weer een koppie naar buiten. De fotograaf stond op scherp...


...plons, daar ging de volgende. De sluitertijd was 1/100 en zo was de beweging in de sprong goed te zien.


De enorme tewaterlatingsgolf kon ik nog net vastleggen.


De laatste twee, de zaagrugschildpadden hadden wat last van watervrees.


Omdat binnen de champagne op ons stond te wachten (zonde toch om kapot te gooien...), hebben we de laatste twee maar een drukkertje gegeven. ;-)


Proost, op een behouden vaart. :-)

Eiersnoeren van padden

Zondag 28 Maart 2010 om 14:51

Vorig jaar was het op 5 april dat we de eerste snoeren met eieren van padden vastlegden.

Gisteren fotografeerde ik de eerste kikkerdril. En vandaag ontdekten we de eerste snoeren met paddeneieren.










Parende kikkers en kikkerdril

Zaterdag 27 Maart 2010 om 11:37

Het was vanochtend een ware orgie in onze vijver. Vier kikkers zaten als een kluitje op elkaar. Een eindje verder zwom er nog een parend paartje.
Op onderstaande foto mocht er ook nog een kikker toekijken...









De eerste kikkerdril in onze vijver, vannacht gelegd.


Tot slot een kort filmpje van de parende kikkers. Naast het geluid van de waterval hoor je zo nu en dan een kikkergeluidje.


De kwaliteit van het filmpje was eerst niet geweldig. De pixels waren duidelijk te zien. Maar hoe vaker het filmpje wordt geladen hoe beter de kwaliteit lijkt te worden.
Jullie hebben in ieder geval een impressie en het geluidje van de kikker is te horen. De stem van mijn eega en van mijzelf waren ook even te horen. We waren even vergeten dat dat ook op de film zou komen. ;-)

Hommel op Helleborus

Vrijdag 26 Maart 2010 om 22:22

Op dezelfde ochtend dat ik de dansende vlinders fotografeerde, legde ik ook onderstaande plaatjes vast.
Eerst struinde een hommel de Helleborus orientalis af en even later een andere insect.

De foto's zijn gemaakt met de Canon 20D en macrolens en zijn niet gekropt. De foto's die dichtbij het onderwerp zijn genomen hebben door deze macrolens een kleine scherpte/diepte.



Ik vind het niet eenvoudig om een foeragerende hommel goed op de foto te krijgen, ze bewegen toch vrij snel. Daarbij steken ze hun kop vaak diep in het hart van de bloem. Op onderstaande foto is "Harige Harry" zijn kop ook even "kwijt".


Mooi kontje. ;-)


Wie kan me helpen aan de naam van deze insect? Ik denk zelf dat het een zandbij soort is.



Vlinderdans door de kleine vossen

Donderdag 25 Maart 2010 om 12:16

Vanochtend mocht ik in onze voortuin getuige zijn van een prachtige dans...















Het is lente, ook voor de kleine vos :-)

Afplaggen in het rietland

Donderdag 25 Maart 2010 om 09:51

Vorige week begon ik de serie in het rietland met het frezen. Deze week waren we er weer om het vervolg, het afplaggen vast te leggen. Jan legde het geheel wederom op film vast. Deze keer heeft hij ook enkele foto's gemaakt die op zijn weblog te zien zijn. Ook op dat log heeft Jan beschreven wat het doel is van het afplaggen.



Het perceel waar de kraan bezig is, heeft een hogere waterstand. Op dit voorste stuk kan zelfs deze rupskraan niets beginnen.


De rijplaten onder de rupsbanden voorkomen dat de kraan te ver weg zakt in het veen.



"GEVAAR, verboden binnen het draaibereik van de machine te komen" staat er op een grote sticker op de kraan. Maar ja, als cameraman moet je soms de gevaren trotseren. ;-)


Na de film- en fotosessie lieten we het machinaal geweld achter ons en zochten nog even de rust op in het nabijgelegen Nederland.


Vorig jaar maakte ik deze serie over het afplaggen.

Graffiti

Woensdag 24 Maart 2010 om 07:56

Op een dag zei ik tegen onze zoon: "Ga maar naar buiten en ga graffiti spuiten..."




Bovenstaande kunstwerken zijn echter niet van zijn hand.

Hij moest eerst gaan oefenen op een groot stuk karton.




Ruim drie jaar geleden toverde ik zijn "babykamer" om in een stoere jongenskamer. Naast Ajax is hij ook een grote fan van SC Heerenveen en als we een beetje chauvinistisch doen natuurlijk ook van FC Twente. ;-)


Eén schuine kant mocht ik onaangeroerd laten. Dus daar bleven de beertjes staan die ik daar, voor de geboorte van onze oudste, met behulp van sjablonen op heb geschilderd.


Nu is het dan toch zover...de hele schuine kant mag hij naar eigen inzicht veranderen met behulp van graffiti spuitbussen.
Wel binnen bepaalde grenzen natuurlijk, want op het viaduct zag ik een aantal woorden staan die niet getolereerd worden.


En we hebben echt geen plannen om richting viaducten te gaan hoor. ;-)

Baby

Dinsdag 23 Maart 2010 om 07:59

Onlangs reed ik langs de speeltuin.



En daar zag ik deze baby spelen. Nog niet op de glijbaan of op de wipwap, maar in de kinderwagen met zijn eigen handjes.


Met zijn lieve oma in het vizier...


...lacht hij de wereld tegemoet.


En voordat je het weet zit hij samen met zijn grote broer op de wipwap. :-)

Een zondagse lentedag

Zondag 21 Maart 2010 om 13:17

De voorspellingen waren zoveel slechter en toch was het zondag een prachtige lentedag. Er waren grote stukken blauw aan de lucht en de zon kreeg zo alle ruimte. :-)

In de voortuin fotografeerde ik een knop van de Viburnum


Gisteren was het een druppeltjesdag. Dit lampionnetje, wat in de schaduw lag, hield nog een paar druppels vast.


De vijgenboom ziet er veelbelovend uit.


Onze zoon kreeg op zijn verjaardag o.a. een vierkante meter tuin. Dit tuintje hebben we op terras geplaatst. Binnen trekt hij alle zaad voor. Vandaag was het zover dat de bieslook als eerste in zijn tuin geplant kon worden. En dat werd met zorg gedaan.


De toverhazelaar met de mannelijke gele katjes en met de rode vrouwelijke bloemetjes.




En ook onze "huiskikker" liet zich vandaag voor het eerst fotograferen. Deze kikker heeft een aantal jaren binnen in een paludarium gezeten en zwemt nu al een paar jaar buiten in de vijver rond.
Deze informatieve site vertelt veel over kikkers en padden.

Frezen in de kragge

Vrijdag 19 Maart 2010 om 11:45

Deze week en volgende week worden er een paar percelen rietland afgeplagd. Het doel is om minder afval (ruigte) te krijgen en meer rietopbrengst met een nog betere kwaliteit. Aan mijn fotomaatje werd gevraagd om ook dit proces op film vast te leggen.

Dikke bossen net afgemaaid riet liggen te wachten op vervoer naar huis. Daar worden ze opgebonden in kleinere bosjes. De kleinere bossen zijn handzamer voor de rietdekker.


De kwaliteit van dit Kalenberg riet is goed. En wordt dus in het nieuwe seizoen nog beter.


Voordat het land kan worden afgeplagd wordt de kragge eerst gefreesd.






De cameraman in actie.


Behalve cameraman is hij ook de regisseur van deze film, compleet met regisseurstoel. ;-)


Het afplaggen konden we niet filmen. De kraan stond met pech. Dus moeten we volgende week nog een keer die kant op.




Shuka is de schaduw van zijn baas. Dus ook tijdens het frezen gaat hij mee op de traktor. En wat doe je dan als het baasje even zijn stoel heeft verlaten? Precies je neemt plaats op de warme stoel. :-)



Krokus met lieveheersbeestjes

Donderdag 18 Maart 2010 om 09:17

De dieren ontwaken zo langzamerhand weer uit hun winterslaap. Gisteren fotografeerde ik de eerste vlinder van dit jaar en even daarvoor legde ik deze lieveheersbeestjes vast.









Als jullie mij zoeken, dan lig ik in de hangmat in het zonnetje....:-)

De eerste vlinder

Woensdag 17 Maart 2010 om 12:05

Ik was toch zo benieuwd hoe het met de vlinders zou gaan na zo'n strenge winter...
En toen zag ik warempel vanochtend om half twaalf de eerste vlinder ronddartelen in onze voortuin, een citroenvlinder. Een teken dat het echt voorjaar is. Eventjes wilde de vlinder op de bamboe blijven poseren, voor mij lang genoeg om een foto te kunnen maken.



Het eerste kievitsei heb ik niet gevonden, maar dit is wellicht een goed alternatief. ;-)

Blauwe sneeuwklokjes

Woensdag 17 Maart 2010 om 11:20

"Hé, daar staan blauwe sneeuwklokjes", riep gisteren onze zoon toen hij door de voortuin liep...







Bovenstaande foto's zijn genomen met de Canon 20D en macrolens en onderstaande foto met de Canon S2.



Morgen een serie van "gele sneeuwklokjes" met gestippelde bezoekers. ;-)

Helleborus orientalis

Maandag 15 Maart 2010 om 16:10

De Helleborus orientalis hoort nu eigenlijk in het voorjaarszonnetje te staan bloeien. Maar niet is minder waar...












Het lijkt wel of de regen een teken is van de vele tranen die er vloeien.
Ik zal de warme en waardevolle logjes en reacties van Thea missen.

Vervolg...

Zaterdag 13 Maart 2010 om 12:03

Vorige week maakte ik tijdens een wandeling onderstaande foto. Een dag later plaatste ik deze foto op mijn weblog.



De redactie van "Man bijt hond" heeft natuurlijk die foto ontdekt op mijn weblog en besloot een paar dagen later een kijkje te gaan nemen in Kallenkote. ;-)

Gisteren bij de kapper hoorde ik dat men in het programma aandacht had besteed aan de huisgeit.



Klik hier om het filmpje over de huisgeit te bekijken. De geit doet haar behoefte altijd op de kattenbak, althans...bijna altijd. ;-)


Dinsdag was een trieste dag voor onze zoon. Flappie bleek verlamd en nog dezelfde middag ging ik naar de dierenarts waar ze Flappie lieten inslapen.
Met behulp van het filter Ruw Pastel in Photoshop heb ik Flappie vereeuwigd á la Rien Poortvliet.



Ik was na die middag weer een ervaring rijker. Het was voor mij de eerste keer dat ik naar een dierenarts ging. Als kind groeide ik op met honden en katten, maar ik was als kind nooit meegeweest naar een dierenarts en zeker niet als een huisdier een spuitje moest krijgen.
Toen ik mij dinsdagmiddag aan de balie in de dierenkliniek meldde werden eerst uitgebreid alle gegevens ingevoerd in de computer. Nadien mocht ik in de wachtkamer plaats nemen. Nu heb ik in mijn leven al meerdere keren in een wachtkamer gezeten maar dat was dan bij de huisarts, tandarts en in een ziekenhuis. Met dat referentiekader zat ik nu dus ook te wachten totdat ik mijn naam zou horen: "Mevrouw P. komt u maar". Na vijf minuten, wat vijftig minuten leek, kwam de dierenarts naar de wachtkamer en zei: "Flappie kom maar....". Mijn hersenen (nog bedwelmd door de recente narcose) werkten op volle toeren: "Flappie...dat zijn wij. Maar Flappie kan niet alleen naar binnen, hij is immers verlamd. Ik zal dan als mevrouw P. toch wel mee moeten. Oh ja, dit is een dierenkliniek ze roepen natuurlijk het dier en niet de eigenaar....".

In de behandelkamer keek de dierenarts Flappie liefdevol na en nadat ze een aantal mogelijke diagnoses had genoemd vertelde ze precies wat ze ging doen en hoe het verloop zou zijn. "Nadat Flappie het spuitje heeft gekregen, zal hij steeds langzamer gaan ademen. En aan het eind kunnen er nog stuiptrekkingen zijn".
Door mijn beroep heb ik de laatste fase voor het overlijden vaak meegemaakt bij mensen en weet dus hoe die fase verloopt. Ik vertelde dit aan de dierenarts. Geschrokken keek ze mij aan zei dat zij nog nooit een mens had zien overlijden. Waarom vertelde ik dit aan haar, vroeg ik mij af? Ik had denk ik toch de behoefte om deze gebeurtenis rond het konijn te relativeren...

Twee dagen later kregen we van de medewerkers van de dierenkliniek dit kaartje.



De begeleiding door de dierenkliniek was vanaf het begin tot voorbij het eind goed.

Driedimensionaal

Woensdag 10 Maart 2010 om 13:40

Met twee ogen kun je diepte zien. Elk oog maakt een beeld van een voorwerp. Als je bijvoorbeeld een voorwerp midden op tafel zet, en dan met je linker oog ernaar kijkt zie je dat het niet hetzelfde is als je met je rechter oog kijkt. De beelden verspringen. De hersenen vergelijken de twee beelden van de twee ogen. Met de twee beelden die samen komen zie je dus diepte.
In principe kunnen wij met één oog de wereld om ons heen waarnemen. Onze hersenen geven meestal door ervaring de juiste interpretatie voor afstanden (diepte). Voor een echte dieptewaarneming zijn echter twee ogen onontbeerlijk. De meeste mensen zien met twee ogen, waardoor zij in staat zijn tegelijkertijd twee iets verschoven beelden waar te nemen. Door deze zogenaamde parallax kunnen we de afstand tot datgene wat wij zien inschatten: hoe verder iets van ons af staat, des te dichter bij elkaar zal het beeld daarvan op het netvlies van beide ogen worden geprojecteerd. Dit vermogen speelt voornamelijk een rol bij het zien van diepte op korte afstanden. Het is voor mensen die een oog hebben verloren daarom moeilijk om op korte afstand diepte te schatten. Door het bewegen van het hoofd kan een indruk worden gekregen.

Op onze afdeling bereiden wij mensen voor op een staaroperatie. Op de foto (van internet gehaald vandaar het kleine formaat) is de verpleegkundige het oog van een patiënt aan het druppelen. Door het druppelen wordt de pupil klaargemaakt voor de ingreep. Na de ingreep komen de patiënten terug op onze afdeling. Links op de foto zit een patiënt die net terug is van de operatiekamer. Hij heeft een kapje voor het geopereerde oog. De man moet nu met één oog kijken en kan daardoor geen diepte zien. Het komt daardoor wel eens voor dat de patiënten de koffiemelk en/of suiker naast het kopje gooien in plaats van erin. Ook waarschuwen we de mensen goed op te letten bij afstapjes bijvoorbeeld bij een stoeprand.




Na de film Avatar kreeg onze zoon belangstelling voor de driedimensionale film- en fototechniek.


Via Marktplaats kocht hij een 3D bril...


...ik bedoel 10 brillen, een paar extra bijvoorbeeld voor het breken en om weg te geven.


Voor onderstaande foto's heb je wel een 3D bril nodig.
Een normaal beeldscherm is plat. Het linker en rechter oog zien precies dezelfde afbeelding op het scherm, dus men zal geen diepte waarnemen. Op de één of andere manier moeten we beide afbeeldingen op dezelfde plaats op hetzelfde moment krijgen, zonder dat je linker oog de afbeelding bedoelt voor je rechter oog kan zien en omgekeerd. Met een 3D bril lukt dat wel. Als je door het rode "glas" kijkt zul je merken dat er geen verschil meer is tussen rood en wit. Maar als je door het andere (groene, blauwe of cyaan) glas kijkt zullen alle rode dingen opeens zwart worden. Omgekeerd geldt hetzelfde: alle groen/blauw/cyaan-kleurige objecten zullen zwart zijn als je door het rode glas kijkt. Aangezien we een rode en groen/blauw/cyaan afbeelding op exact dezelfde plaats op scherm kunnen weergeven (we krijgen dan mengkleuren) hebben we met de 3D-bril een effectieve manier om het beeld voor je linker en rechter oog te scheiden.


Er zijn twee methodes om bruikbare afbeeldingen te krijgen. De eerste is om de foto's parallel te schieten. Maak eerst de foto die het linker oog voorstelt. Daarna verplaats je de camera exact haaks op de kijkrichting een stukje naar rechts en maakt de foto voor het rechter oog. Het is zeer van belang dat je de camera verder niet roteert! Het handigst is het om een statief te gebruiken, zodat je in ieder geval op dezelfde hoogte blijft. Hieronder staan de beide foto's afgebeeld. Je ziet dat er maar een fractie verschil zit tussen beide foto's. Het is nog een hele kunst om dergelijke foto's te maken. Deze zijn gemaakt door onze zoon.




Op internet vond hij dit programma om de beide foto's samen te voegen tot één 3D foto.


Je kunt ook speciale 3D camera's kopen.
Ik denk dat de gemiddelde webloglezer geen 3D bril in huis heeft. en de diepte in de foto's dus niet kunnen zien. Maar dat weerhield mij er niet van om er toch een logje over te maken. Ik vind het namelijk wel leuk dat onze zoon met dergelijke creatieve dingen bezig is. :-)

Flappie

Dinsdag 09 Maart 2010 om 14:40

Ons altijd lieve konijn, Flappie was plotseling verlamd aan zijn achterlijf.
Op de foto zit hij in een doos in het zonnetje, nog even...



Vanmiddag kreeg Flappie een spuitje bij de dierenarts.
Het verdriet bij onze zoon is groot. Het doet zeer om je zoon zo verdrietig te zien.
Hij was vanmiddag moe en koud van de doorstane emoties en had nergens zin in. Toen heb ik hem de plaats laten kiezen, het gat laten graven en samen hebben we Flappie begraven.
En nu ligt onze zoon heerlijk te ontspannen in het bubbelbad met veel badschuim. Zijn teruggekeerde glimlach komt nog net boven al het schuim uit. :-)

Bijzonder

Maandag 08 Maart 2010 om 14:03

Hebben jullie dat ook wel eens dat je zo hier en daar een foto schiet omdat je iets bijzonders ziet? Op zo'n moment krijg je vaak maar de gelegenheid om er één foto van te maken en vaak zegt één foto al genoeg. Een zogenaamde losse flodder...
Maar wat moet je dan met één zo'n foto, vraag je je dan af. Daarom besloot ik een logje klaar te zetten met een aantal losse flodders bij elkaar.


Vorige week zag ik voor het eerst (bewust) in mijn leven kramsvogels lopen in een weiland. Met mijn S2 maakte ik deze foto, mijn eerste kramsvogelfoto.


Nabij Uffelte zagen we deze fietser. Zo'n boom past natuurlijk niet in de auto, dus moet je wel fietsen.


Dit is mijn eerste fatsoenlijke foto van een buizerd. Zondagmiddag gemaakt vanuit de auto.


Het was weer eens wat anders dan alleen een hond uitlaten, de geit mocht ook mee.


Dat mijn serie met losse flodders zo actueel zou worden dat kon ik tot gisteren niet bevroeden....
Mijn eega en onze zoon vonden op het oefenterrein bij de kazerne een streng met losse flodders die niet was afgegaan. Vanochtend belde mijn man met de Koninklijke Marechaussee hierover. Ze waren heel blij dat mijn man erover belde en ze zouden de vondst zo snel mogelijk komen halen.
Dat betekende dat ik het één en ander nog snel moest vastleggen op de gevoelige plaat voor het archief van onze zoon.




Je kunt er leuke figuren mee maken met zo'n streng. ;-) Het vredesteken was helaas te moeilijk.


Onze zoon was wel sneu toen hij tussen de middag hoorde dat zijn mooie streng zou worden opgehaald door de Marechaussee. Maar ja, het bijbrengen van burgerlijke gehoorzaamheid hoort ook bij de opvoeding.


Omdat onze zoon zelf alweer naar school was, leek het mij een goed idee om het één en ander vast te leggen. Met toestemming van de beide mannen mocht ik van hen foto's maken.
En voor mijn log maakte ik, rekening houdend met de privacy, een uitsnede.


En zo kregen de losse flodders toch nog een verhaal...

Winter of voorjaar?

Zondag 07 Maart 2010 om 12:09

Vannacht was de minimum temperatuur bij ons - 5.3 graden.
Nu staat er nauwelijks wind en met het zonnetje erbij is het wel lekker buiten.

De bloemen van de toverhazelaar zien er toch wel wat kouwelijk uit.


Deze knop doet goed zijn best tegen de blauwe lucht.


Toen ik een fotorondje door de voortuin maakte zag ik de eerste vlinder...
Ik heb onder de slaapkamerramen van de kinderen in de tuin al heel wat verrassingen zien liggen. Vorige week lag er nog lipgloss en vandaag dus een vlinder.


De vissen zijn inmiddels uit de winterrust. De vijver is sinds vannacht weer bedekt met een laagje ijs. Gelukkig houdt de luchtpomp een wak open zodat de schadelijke gassen uit de vijver kunnen ontsnappen.


Ook de schildpad was al uit de winterslaap. Als ik schildpad was zou ik nog maar een tijdje uitslapen zo onder het ijs.


Door de kou lieten de sneeuwklokjes hun kopjes hangen.


Inmiddels staan de sneeuwklokjes die in het zonnetje staan alweer fier rechtop.


Ik ga zo genieten van het zonnetje en meteen aan mijn conditie werken, door een wandeling te maken met mijn eega.
Allen een fijne zondag gewenst. :-)

Fotograferen in RAW, een voordeel of niet?

Zaterdag 06 Maart 2010 om 14:36

Tot voor kort moest ik mijn RAW-foto's bewerken in een apart programma, namelijk in Digital Photo Professional van Canon. Nadat ik de RAW-foto had omgezet in een JPEG-bestand, kon ik deze verder bewerken in Photoshop 7.0. Kortom toch wat heel stappen voordat ik de uiteindelijke foto klaar had voor gebruik. Daardoor waren er ook vaak periodes dat ik weer gewoon in JPEG fotografeerde en de RAW fotografie maar liet rusten.

Onlangs installeerde Jan voor mij Adobe Photoshop CS4 en voor mijn verjaardag kreeg ik van Aafje en Jan het Handboek voor dit fotoprogramma. In dit fotoprogramma kun je ook RAW-foto's bewerken en zo was mijn motivatie groot om weer in RAW te gaan fotograferen.
Is het fotograferen in RAW nu een voordeel of niet? In onderstaand logje neem ik jullie een klein stukje mee in de theorie en praktijk van RAW fotografie.

Als we een digitale JPEG-foto nemen dan neemt de beeldinformatie grofweg de volgende stappen:
1. Het licht valt door de lens en neemt daarbij een portie lensvervorming mee.
2. Het licht bereikt de beeldsensor en wordt in elektronische signalen omgezet, ook dit levert ruis en vervorming op.
3. De signalen worden doorgestuurd naar de afbeeldingsprocessor. Deze interpreteert de ruwe data met behulp van de camera-instellingen en besluit welke gegevens overbodig zijn en verwijderd kunnen worden.
4. De resterende data worden met de nodige compressieruis als een JPG-schilderijtje op de geheugenkaart opgeslagen.,/p>

Iedere stap levert dus ruis en/of vervorming op. Kenmerkend voor fotograferen in RAW is dat de derde stap wordt overgeslagen. Na stap twee gaan de grijswaardengegevens van de beeldsensor ongecensureerd het RAW-opslag-bestand in. Het interpreteren van de "schone" informatie wordt dus aan de computergebruiker overgelaten.
Een tweede kenmerk van RAW is dat de interpretatie-informatie gescheiden van de beeldsensorinformatie wordt opgeslagen, als metagegevens dus. Dit heeft als voordeel dat men de metadata kunt aanpassen zonder de oorspronkelijke afbeeldingsinformatie te verliezen.

Nadelen van het fotograferen in RAW zijn er ook. De meeste camera's verwerken RAW behoorlijk traag waardoor de burstfunctie (het aantal foto's wat je snel achter elkaar kan maken) van de camera onderpresteert. Daarnaast kunnen RAW-bestanden behoorlijk groot worden, tot wel zeven keer de omvang van JPEG.
Bron: Handboek voor Adobe Photoshop CS4 door André van Woerkom


Tijdens de fotostop bij de Clemenskerk in Havelte maakte ik onderstaande foto. De foto kwam volledig uitgebeten uit mijn camera.


Onbewerkt zette ik de foto om in een JPEG-bestand en probeerde de foto met behulp van Curve in Photoshop goed te krijgen. Hieronder staat het resultaat, de lucht was nog steeds uitgebeten en de foto kreeg een erg onnatuurlijke uitstraling.




Als je het witte driehoekje rechtsboven de histogram aanklikt, kun je zien waarop de foto is overbelicht en geen details meer te bekennen zijn.


Boven de foto staat de gereedschapsbalk. De vierde van rechts is het "Gradueelfilter". Dit filter gebruik je als je een beperkt gebied wilt selecteren om de kleur en/of belichting aan te passen. Dit gebied loop geleidelijk over in het onbewerkte gebied. Met de schuifknop aan de rechterkant zette ik de "Belichting" naar - 2.50.


Bovenstaande foto leek echter nog steeds niet op de situatie zoals die in werkelijkheid was. In de lucht op de foto zijn nu wel de details te zien maar het blauw komt wel erg blauw over.
Met behulp van de "Witbalans" (aan de rechterkant van de foto) veranderde ik de afbeelding in bewolkt.


De foto komt nu wat te bruin over, oftewel wat teveel bewolking. Door de "Temperatuur" te verlagen van 6500 naar 5600 kwam de foto dichterbij de werkelijkheid.


Het blauw in de lucht was nog steeds erg blauw, daarom schoof ik de knop "Helderheid" wat naar rechts en de knop "Contrast" wat naar links. En dit is dan het resultaat.


Zien jullie het nog zitten?
Je kunt ook alle stappen overslaan en de foto gewoon weggooien. ;-)


Dit was maar een greep uit de mogelijkheden van RAW-fotografie. Ik sta nog maar aan het begin van het leerproces. Het is een kwestie van oefenen, oefenen en nog eens oefenen.
En verder is het een kwestie van persoonlijke smaak, wat je wel of niet mooi vindt, wat je wel of niet wilt benadrukken op een foto.

Allemaal een fijn weekend gewenst. Hier schijnt in ieder geval de zon. :-)

Kerk in Havelte

Vrijdag 05 Maart 2010 om 12:45

Als een koningin werd ik gisteren door mijn fotomaatje rondgereden in Zuidwest Drenthe. :-)
We maakten één fotostop en wel bij de begraafplaats en Clemenskerk in Havelte.





Deze bijzondere boom, bij de ingang van de begraafplaats, heeft al heel wat verdriet voorbij "zien" komen.


Waterpas...




En hoe laat waren we daar?





Aardappelrooier in ruste

Donderdag 04 Maart 2010 om 08:23

En rust roest...





























Dus als het een beetje kan, blijf dan in beweging. :-)

De Wicher

Dinsdag 02 Maart 2010 om 15:54

Ik vind het wel heel lief in jullie reacties te lezen dat ik het vooral rustig aan moet doen. Volgens mij spreken daar allemaal mensen met ervaring. :-)
Gisteravond lag ik al vroeg op bed en heb de klok rond geslapen. Het lichaam geeft het wel aan wat wel en niet kan en ik ben wel zo verstandig te luisteren naar mijn lichaam.

Vandaag hebben we al weer zo'n prachtige zonnige dag. In onderstaande serie neem ik jullie nog even mee naar mijn ritje van een dag eerder.

Van 12 tot en met 17 februari kon er volop geschaatst worden in De Wieden.
In De Weerrribben kon er maar beperkt geschaatst worden. Op een paar petgaten aan de Hoogeweg en Meenteweg was het ijs betrouwbaar. Het parkeren was vanwege de recente werkzaamheden een groot probleem. Langs deze smalle weg stond er een file van auto's en passeren van tegenliggers was haast niet mogelijk. De grond was toen gelukkig wel hard bevroren. Nu met de natte bermen kun je elkaar nauwelijks passeren.


De laatste resten ijs in de petgaten.


Volgens mij is dit "Koek en zopie" bord nog blijven staan van die periode. Nu was er geen kip te bekennen aan de Hoogeweg.


De laatste stukken ijs werden door de wind voortgedreven.


Ik maakte een langere tussenstop bij "De Wicher". De molen draaide met volle zeilen.


Het filmpje geeft een indruk van de wind die er gisteren stond, het geluid van de draaiende wieken en de prachtige wolkenluchten die er waren te zien.


Een oudje bij tegenlicht.


Bij het vervenershuisje staat een afscheiding van origineel materiaal...


...de turf past precies in deze omgeving.


Nog één keer de Wicher vanaf de andere kant.

Witte zwanen en één zwarte zwaan

Maandag 01 Maart 2010 om 17:54

Gisteren heb ik voor het eerst sinds mijn operatie weer in de auto gereden met mijn eega naast me. Vandaag voelde ik mij zo goed dat ik er alleen opuit ging. Mijn tochtje voerde naar De Weerribben, dichtbij huis en ik kon op de binnendoor weggetjes lekker rustig rijden. Ik moest voor een foto een aantal keren uit de auto en zo kreeg ik mijn portie lichaamsbeweging. Op deze manier kan ik mooi mijn conditie weer opbouwen.

Vandaag scheen hier de zon en er waren mooie wolkenluchten.
De afgelopen dagen is hier veel water gevallen. Dat is ook wel terug te zien op de akkers.


In een weiland liep een groep witte zwanen en één zwarte zwaan. Dit linkje ontving ik via een reactie van Hendrika. Ik heb het linkje, vanwege de prachtige foto op die site, er alsnog bijgeplaatst.


Toen ik hen te dicht naderde, kozen ze het luchtruim.


En wat bleek, de zwarte zwaan had gedeeltelijk witte vleugels.




Morgen het vervolg van deze autorit.